ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEDaphne (Wawrzynek)
wyświetl: 

Daphne mezereum L.

Wawrzynek wilczełyko

Daphne mezereum - Wawrzynek wilczełyko
pokrój  kulistypokrój  jajowaty
stanowisko  słonecznestanowisko  półcienistestanowisko  cieniste
strefa klimatyczna
3
wysokość
1-2 m
szerokość
1-2 m
pora kwitnienia
II, III, IV
Daphne mezereum - Wawrzynek wilczełyko
Daphne mezereum - Wawrzynek wilczełyko

Rodzina: Thymelaeaceae - wawrzynkowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Niewielki krzew dorastający do wysokości 1-1,5 m, o pokroju kulistoeliptycznym, luźnym. Pędy słabo rozgałęzione, wyprostowane, sztywne, o szarej korze, bardzo elastyczne.
Liście lancetowate, długości 3-10 cm i szerokości 1-2 cm, cienkie, jasnozielone. Na wierzchołku krotko i tępo zaostrzone, u nasady klinowate, na krótkim ogonku. Skupione są w górnych odcinkach zeszłorocznych i na tegorocznych pędach. Pędy i liście o charakterystycznym zapachu.
Kwiaty o średnicy 1-1,3 cm, różowe lub różowofioletowe, skupione gęsto po kilka sztuk na zeszłorocznych pędach, intensywnie i charakterystycznie pachnące. Kwitnie bardzo wcześnie, jeśli jest dostatecznie ciepło, to już nawet w końcu grudnia, ale zwykle w marcu lub kwietniu, przed rozwojem liści. Rozwinięte kwiaty wytrzymują spadki temperatury do około -10oC, jeśli temperatura spadnie niżej, to rozwinięte kwiaty brązowieją. Jest to najwcześniej kwitnący krajowy gatunek krzewiasty.
Owoce kuliste, o średnicy około 8 mm, czerwone, błyszczące, dojrzewają w lipcu. Owoce jak i cała roślina są silnie trujące.
Naturalnie gatunek występuje w całej Europie oraz w Azji od Kaukazu po Ałtaj i Syberię. W Polsce rozproszony na całym terytorium. U nas gatunek prawnie chroniony.
Całkowicie odporny na mróz (strefa 3).
Wybredny co do podłoża. Wymaga gleb żyznych, próchnicznych, wilgotnych, świeżych i chłodnych. W podłożu nagrzewającym się rośnie słabo, a nawet zamiera. Najchętniej rośnie w podłożu zasadowym lub obojętnym. Toleruje także podłoże lekko kwaśne. Bardzo wrażliwy na suszę.
Polecany do ogrodów przydomowych. Ze względu na silnie trujące owoce nie zaleca się go sadzić w miejscach dostępnych dla dzieci lub należy zerwać owoce jeszcze przed dojrzeniem, gdy są zielone.
Nie lubi cięcia, gdyż bardzo słabo się krzewi. Nie lubi także przesadzania, a jeśli jest to konieczne to zawsze wiosną, z dużą bryłą ziemi.
Roślina miododajna i jest to jeden z pierwszych pożytków dla pszczół. Przyciąga motyle.
Nie wszyscy tolerują jego charakterystyczny zapach, aczkolwiek jest on różny u poszczególnych osobników.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne, półcieniste, cieniste
pokrój kulisty, jajowaty
wysokość 1-2 m
szerokość 1-2 m
kolor kwiatówjasnoróżowy, różowy, lila
pora kwitnieniaII, III, IV
kolor owocówczerwony
pora owocowaniaVII, VIII
kształt liścialancetowaty
kolor liścizielony
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąniedekoracyjne
pora największej atrakcyjnościwiosna
strefa klimatyczna3
rodzaj glebypróchniczna, żyzna
wilgotność glebypodłoże podmokłe, podłoże wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa, zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkoweroślina trująca, pachnące kwiaty, pachnące liście lub pędy
zastosowanieogrody przydomowe, rabaty
wystepowanie gatunkuEuropa, gatunek krajowy, Syberia, Kaukaz
pochodzenie odmiany

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.