Euonymus fortunei 'Emerald'n Gold'

Trzmielina Fortune'a 'Emerald'n Gold'

6a

0,5-1 m

3-5 m

V

Rodzina: Celastraceae - dławiszowate

Grupa: LIŚCIASTE, PNĄCZA

Opis:
Wolno rosnący, zimozielony krzew dorastający do wysokości 0,4-0,9 m, z pędami płożącymi się po ziemi, ale starsze egzemplarze mogą wspinać się na pnie i mury dzięki korzeniom przybyszowym. Pędy zielone, gładkie. Średnica krzewu może dochodzić do 2 m, a ich długość w przypadku wspinania się może osiągnąć 3-4 m.
Liście jasnozielone, z żółtym, nieregularnym, rozmytym marginesem, szerszym w górnej części blaszki, częściowo żółto pstre, a niektóre nawet całe żółte, latem jaśniejące aż do prawie biało pstrych, błyszczące, szerokojajowate, dość grube, długości 2-3 cm i szerokości 2 cm, grubo piłkowane na wierzchołku krótko, tępo zaostrzone, u podstawy klinowate, z krótkimi ogonkami. Jesienią po nastaniu niskich temperatur liście przebarwiają się na różowo lub czerwono.
Kwiaty zielonobiałe, niepozorne, rozwijające się w lipcu, bez wartości dekoracyjnej. U nas zakwita bardzo rzadko.
Owoce drobne, białoróżowe, jednak praktycznie u nas się nie zawiązują.
Odmiana została otrzymana przez Corlissa D. Clifforda w Corliss Bros Nursery w 1969 roku.
Stosunkowo odporna na mróz (strefa 6a) i przemarza jedynie w ostre i bezśnieżne zimy. Mogą przemarzać także pędy wspinające się i znajdujące się ponad pokrywą śnieżną.
Wymaga podłoża żyznego, próchnicznego, stosunkowo wilgotnego, o odczynie od lekko kwaśnego aż po słabo zasadowy. Najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych, gdyż wtedy liście są najlepiej wybarwione, toleruje również stanowiska półcieniste, ale wtedy ma liście nieco gorzej wybarwione. Poleca się sadzić ją w miejscach osłoniętych i zacisznych.
Polecana przede wszystkim do ogrodów przydomowych i zieleni osiedlowej, gdzie może być stosowana jako roślina okrywowa. Może być stosowana niskie żywopłoty i obwódki. Nadaje się do wysadzania do pojemników, które jednak na zimę należy przechowywać w zimnych pomieszczeniach. Sadzi się ją zwykle w grupach po kilka sztuk, ale też pojedynczo na rabatach.
Na zimę wskazane okrywanie stroiszem lub włókniną.
Bardzo dobrze znosi cięcie i formowanie.