ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEHippophaë (Rokitnik)
wyświetl: 

Hippophaë rhamnoides 'Leikora'

Rokitnik pospolity 'Leikora'

Hippophaë rhamnoides 'Leikora' - Rokitnik pospolity 'Leikora'
pokrój  eliptyczny
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
5a
wysokość
2-3 m
szerokość
1-2 m
pora kwitnienia
IV

Rodzina: Elaeagnaceae - oliwnikowate (rokitnikowate)


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Krzew dorastający do wysokości 2-3 m, o pokroju szerokoeliptycznym, zwartym. Kora na pędach popielata. Na pędach występują ciernie, ale jest ich znacznie mniej niż u gatunku typowego.
Liście wąskolancetowate, długości 5-7 cm i szerokości 5-8 mm. Blaszka liściowa z wierzchu szarozielona, od spodu jaśniejsza, szorstka.
Odmiana żeńska. Kwiaty bezpłatkowe, niepozorne, żółte, o średnicy 2-3 mm, wiatropylne. Rozkwitają przed rozwojem liści w kwietniu.
Owoce bardzo soczyste, bardzo duże, walcowate lub kuliste, długości 1-1,2 cm i średnicy 7-10 mm, ciemnopomarańczowoczerwone. Owocuje dość obficie, na 10 cm odcinku pędu może być do 60 owoców. Dojrzewają od połowy września do końca października. Owoce słodkie, lekko kwaśne, z lekkim posmakiem goryczki. Utrzymują się na drzewie przez całą zimę nie tracąc zabarwienia.
Owoce zawierają około 10% tłuszczy, 2-5% cukrów, dużo kwasów organicznych (głównie kwasu jabłkowego) oraz bardzo dużo (około 10 razy więcej niż cytryna), bo 300-350 mg/100 g owoców witaminy C. Owoce należy zbierać przed pełną dojrzałością. Wiąże się to z problemami ze zbiorem, gdyż z zerwanych w pełnej dojrzałości owoców natychmiast wycieka sok. W dojrzałych owocach następuje też degradacja i zmniejszenie ilości tłuszczu. Innym sposobem zbioru owoców jest ścinanie całych gałązek, a następnie mrożenie ich i dopiero zrywanie. Do czasu przerobienia owoce powinny być zamrożone, w stanie zamrożonym można je przechowywać nawet kilka miesięcy. Można też owoce zbierać zimą, gdy przemarzną na drzewie, jednak wtedy mają one znacznie obniżone właściwości. Z owoców można sporządzać soki, konfitury, dżemy, galaretki oraz nalewki.
Odmiana otrzymana przez Hansa Joachima Albrechta z BBC Baumschulen Berlin Containerpflanzen GmbH w 1979 roku.
Odporna na mróz (strefa 5a).
Dobrze rośnie na niemal każdej glebie, jednak nie lubi podłoża długotrwale bardzo mokrego. Najlepiej się czuje w podłożu lekkim, średnio przepuszczalnym o odczynie lekko kwaśnym i obojętnym. Jeśli roślina jest dobrze zakorzeniona to jest odporna na suszę. Odmiana odporna na zanieczyszczenia powietrza, ale nie znosi zasolenia gleby. Sadzi się ją w miejscach dobrze nasłonecznionych. Płytko się korzeni i wypuszcza odrosty korzeniowe.
Odmiana typowo owocowa, dla dobrego owocowania należy sadzić ją w sąsiedztwie egzemplarza męskiego np. odmiany ‘Pollmix’. Zwykle jeden egzemplarz męski wystarcza na 4-5 egzemplarzy żeńskich.
Polecana do ogrodów przydomowych, zieleni osiedlowej i parków. Można sadzić ją zarówno pojedynczo, jak i w grupach, pamiętając o konieczności posadzenia obok odmiany o kwiatach męskich.
Bardzo dekoracyjna odmiana w okresie owocowania.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój eliptyczny
wysokość 2-3 m
szerokość 1-2 m
kolor kwiatówżółty, kwiaty niepozorne
pora kwitnieniaIV
kolor owocówpomarańczowy
pora owocowaniaX
kształt liścialancetowaty
kolor liściszary/srebrzysty
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąniedekoracyjne
pora największej atrakcyjnościjesień
strefa klimatyczna5a
rodzaj glebykażda
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna
warunki uprawy
cechy użytkoweowoce jadalne na surowo, owoce na nalewki, owoce na przetwory, owoce na soki, owoce na wino, roślina kolczasta/ciernista/kłująca
zastosowanieautostrady, drogi, parki, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe, tereny do rekultywacji
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyNiemcy

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.