ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTELigustrum (Ligustr)
wyświetl: 

Ligustrum 'Vicaryi' (Ligustrum ×vicaryi Rehder)

Ligustr 'Vicaryi'

Ligustrum 'Vicaryi' - Ligustr 'Vicaryi'
pokrój  nieregularny
stanowisko  słonecznestanowisko  półcieniste
strefa klimatyczna
6a
wysokość
1-2 m
szerokość
1-2 m
pora kwitnienia
VII

Rodzina: Oleaceae - oliwkowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Krzew gęsty, mocno rozgałęziony, w warunkach Polski dorastający do wysokości 2 m. Pędy cienkie, wyprostowane.
Liście jajowate, długości do 8 cm i szerokości do 2 cm, ostro zaostrzone na wierzchołku i szerokoklinowate u podstawy, złocistożółte, szczególnie wiosną, błyszczące. Później w okresie wegetacji żółtozielone. Długo utrzymują się na krzewie, w łagodne zimy nawet do wiosny.
Kwiaty drobne, kredowobiałe, zebrane w walcowate, rozgałęzione kwiatostany o długości do 10 cm. W jednym kwiatostanie może znajdować się do 150 kwiatów. Kwiaty o silnym, charakterystycznym, w zasadzie niezbyt przyjemnym zapachu. Zakwita w lipcu i kwitnie około 1 miesiąca. Na tle żółtych liści słabo widoczne. Przy przekwitaniu kwiaty brzydko brązowieją.
Owoce kuliste, granatowe, o średnicy 6-8 mm, zebrane w grona.
Odmiana jest mieszańcem Ligustrum ovalifolium ‘Aureum’ i Ligustrum vulgare. Pochodzenie odmiany nie jest do końca wyjaśnione, gdyż jedne źródła podają, że została znaleziona przez Vicary’ego Gibasa w Middlesex w Anglii około 1900 roku, inne z kolei, że została wyhodowana przez Becketta w Aldenham Mouse (w Anglii) w 1920 roku. Po raz pierwszy opisał ją w 1947 roku Alfred Rehder w Journal Arnold Arboretum.
Odmiana o średniej oporności na mróz (strefa 6a). W surowsze zimy mogą przemarzać jednoroczne, a czasami starsze pędy.
Mało wymagająca, co do rodzaju gleby, dobrze rośnie niemal w każdej glebie. Odporna na suszę. Najlepiej rośnie w podłożu o odczynie obojętnym i słabo zasadowym.
Polecana do nasadzeń w ogrodach przydomowych i zielenie osiedlowej. Sadzić należy pojedynczo na ciemnym tle. Można sadzić w kompozycjach z innymi odmianami i gatunkami. Dobrze znosi cięcie, jednak ze względu na to, że nie jest całkowicie odporna na mróz na żywopłoty może być stosowana tylko w najcieplejszych rejonach kraju.
Cenna odmiana ze względu na półzimozielone liście o żółtym zabarwieniu.
Roślina miododajna.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne, półcieniste
pokrój nieregularny
wysokość 1-2 m
szerokość 1-2 m
kolor kwiatówbiały
pora kwitnieniaVII
kolor owocówgranatowy
pora owocowaniaVIII
kształt liściaeliptyczny, jajowaty
kolor liściżółtozielony, żółty/złocisty
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąniedekoracyjne
pora największej atrakcyjnościwiosna, lato
strefa klimatyczna6a
rodzaj glebygliniasto-piaszczysta, kamienisto-żwirowa
wilgotność glebypodłoże suche, podłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebyobojętna, słabo zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkoweroślina miododajna, przydatna dla ptaków, pachnące kwiaty
zastosowanieżywopłoty formowane, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyStany Zjednoczone

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.