Lonicera ×tellmanniana Magyar ex H.L.Späth

Wiciokrzew Tellmanna

5b

5-10 m

2-3 m

VI, VII

Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate

Grupa: LIŚCIASTE, PNĄCZA

Opis:
Pnącze silnie rosnące, osiągające długość 5-6 m. Wspina się owijając pędy wokół podpór. Pędy lekko zaczerwienione od strony nasłonecznionej.
Liście owalne lub jajowatoeliptyczne, długości 5-10 cm, po rozwinięciu oliwkowobrązowe, później ciemnozielone, pod spodem sinozielone. Liście podkwiatostanowe zrośnięte.
Kwiaty rurkowate, dwuwargowe, duże, długości 4-5 cm, żółtopomarańczowe, zebrane w dwóch okółkach na wierzchołku pędów, a czasami także i w kątach 2-3 par liści leżących poniżej. Kwitnie obficie w czerwcu-lipcu.
Owoce pomarańczowe, pojawiają się od połowy lipca do października.
Jest mieszańcem Lonicera sempervirens i Lonicera tragophylla uzyskany przez J. Magyara w 1920 roku w Budapeszcie, a wprowadzony do handlu przez szkółki Spätha w Berlinie w 1927 roku.
Odporny na mróz (strefa 5b).
Toleruje większość gleb, z wyjątkiem bardzo suchych i piaszczystych. Najlepiej rośnie na glebach gliniastych, bogatych w próchnicę, umiarkowanie wilgotnych, o odczynie obojętnym lub słabo zasadowym. Stanowisko słoneczne, ale toleruje także półcień. Należy sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru.
Zalecany do obsadzania pergoli, altan, bramek lub specjalnych podpór.
Co kilka lat należy roślinę silnie przyciąć (wczesną wiosną), aby zapobiec ogałacaniu się pnącza od dołu. Zabieg ten najlepiej jest rozłożyć na dwa lata. W okresie suszy wskazane jest podlewanie rośliny.
Często atakowany przez mszyce, szczególnie w okresach suchych oraz na stanowiskach słonecznych.