ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEPlatanus (Platan)
wyświetl: 

Platanus ×hispanica 'Acerifolia'
(Platanus ×acerifolia (Aiton) Willd., Platanus hybrida Brot.)

Platan klonolistny 'Acerifolia'

Platanus ×hispanica 'Acerifolia' - Platan klonolistny 'Acerifolia'
pokrój  rozłożysty
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
6a
wysokość
powyżej 30 m
szerokość
15-20 m
pora kwitnienia
V
Platanus ×hispanica 'Acerifolia' - Platan klonolistny 'Acerifolia'
Platanus ×hispanica 'Acerifolia' - Platan klonolistny 'Acerifolia'
Platanus ×hispanica 'Acerifolia' - Platan klonolistny 'Acerifolia'
Platanus ×hispanica 'Acerifolia' - Platan klonolistny 'Acerifolia'

Rodzina: Platanaceae - platanowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Duże drzewo dorastające do 35 m wysokości. Korona, szeroka, rozłożysta, o średnicy do 20 m. Pień niski i gruby, często rozgałęziony tuż nad ziemią na kilka grubych konarów. Kora gładka, bez spękań, szarobrązowa, łuszcząca się łaciato dużymi płatami. Kora pod złuszczonymi fragmentami zielonawoszara, żółta lub oliwkowa. Młode pędy oliwkowe.
Liście duże, klapowane, przypominają liście klonu. Blaszka liściowa 5-klapowa, długości 20 cm i szerokości nawet do 25 cm, ostro ząbkowana, zielona lub jasnozielona, skórzasta i błyszcząca. Liście jesienią przebarwiają się na żółto lub żółtobrązowo.
Rośliny jednopienne. Kwiaty niepozorne, skupione w rozdzielnopłciowe główki, raczej bez znaczenia ozdobnego.
Owoce to wrzecionowate orzeszki, zebrane w główki o średnicy 2 cm. Na szypułce zwykle po dwa. Po opadnięciu liści stanowią przez krótki czas do opadnięcia ciekawą ozdobę. Późną jesienią lub zimą rozpadają się.
Pochodzenie gatunku i odmiany nie jest do końca pewne, jednak przypuszcza się, że jest mieszańcem pomiędzy platanem wschodnim (Platanus orientalis) a zachodnim (P. occidentalis). Znany w Europie od około 1700 roku.
W młodym wieku nie całkiem odporny na mrozy (strefa 6a), starsze okazy wytrzymują nasze zimy bez problemu.
Wymaga dość żyznych, świeżych gleb, umiarkowanie wilgotnych. Najbardziej wskazane gleby gliniasto-piaszczyste, o odczynie lekko kwaśnym, łatwo nagrzewające się. Stanowisko słoneczne. Wytrzymały na warunki miejskie i przemysłowe. Odporny na niską wilgotność powietrza.
Polecany do parków, jako drzewo samotne, z dużą ilością miejsca dla rozwoju korony, sadzony na trawnikach, nad wodą lub też jako drzewo alejowe. Używany do obsadzania szerokich ulic i alei. Bardzo dobrze znosi przesadzanie, nawet w starszym wieku (wiosną i z bryłą korzeniową). Toleruje też cięcie, czasami stosowany na wysokie, strzyżone szpalery.
Wrażliwy na grzyb Gloeosporium nervisequum, atakujący liście w okresie wiosennym i powodującym ich opadanie.
Młode części rośliny (liście, pędy) pokryte są gwiazdkowatymi włoskami, które u niektórych osób mogą powodować uczulenia.
Bardzo ładne i malowniczo wyglądające drzewo ozdobne z liści w okresie wiosenno-letnim, jak i z kory po opadnięciu liści.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój rozłożysty
wysokość powyżej 30 m
szerokość 15-20 m
kolor kwiatówkwiaty niepozorne
pora kwitnieniaV
kolor owocówbrązowy
pora owocowaniaX
kształt liściadłoniastoklapowany
kolor liścizielony
kolor liści jesieniążółty, brązowy
kolor pędów zimąoliwkowy, łuszcząca się kora
pora największej atrakcyjnościlato, zima
strefa klimatyczna6a
rodzaj glebygliniasto-piaszczysta
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna
warunki uprawy
cechy użytkowe
zastosowanieulice, parki, zadrzewienia krajobrazowe, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianynieznane

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.