ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEPrunus (Wiśnia)
wyświetl: 

Prunus cerasifera 'Pissardii'
(Prunus cerasifera \'Atropurpurea\', Prunus pissardii Carričre 1881)

Śliwa wiśniowa 'Pissardii'

Prunus cerasifera 'Pissardii' - Śliwa wiśniowa 'Pissardii'
pokrój  eliptyczny
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
6a
wysokość
5-10 m
szerokość
2-3 m
pora kwitnienia
IV

Rodzina: Rosaceae - różowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Nieduże drzewko o owalnej koronie dorastające do 5-6 m wysokości i średnicy do 3 m. Pędy dość sztywne, wyprostowane, o nieznacznie przewieszających się wierzchołkach. Kora o wiśniowym zabarwieniu. Wzrost dość szybki.
Liście duże, eliptyczne lub odwrotnie jajowate, długości 3-7 i szerokości 2-5 cm. Brzeg karbowano-piłkowany, czasami nieregularnie płytko powcinany. Blaszka liściowa czerwonopurpurowa, intensywniejsza u młodych liści, u starszych nieco gorzej wybarwiona, błyszcząca.
Pąki kwiatowe ciemnoróżowe. Kwiaty dość duże, 5-płatkowe, średnicy do 2,5 cm, zwykle różowe, ale zdarzają się także i białe. Kwitnie obficie przed rozwojem liści, około połowy kwietnia.
Owoce duże, o średnicy 3 cm, purpurowoczerwone, smaczne, dojrzewają w drugiej połowie września.
Odmiana bardzo stara, znaleziona około 1880 roku przez francuza M. Pissarda, zarządcę ogrodu szacha Persji. On to sprowadził tę odmianę do Francji, a do handlu została wprowadzona przez francuską szkółkę Pailett Nursery pod koniec XIX wieku. Odmiana ta dała początek wielu czerwonolistnym odmianom śliw.
Odmiana nie do końca odporna na mróz (strefa 6a), w surowe zimy może przemarzać.
Najlepiej rośnie w luźnym, ale żyznym, umiarkowanie wilgotnym podłożu o odczynie od lekko kwaśnego do nieznacznie zasadowego. Wytrzymała na suszę. Wymaga stanowiska słonecznego, gdyż wtedy liście są dobrze wybarwione. Odporna na warunki miejskie.
Bardzo polecana do parków, nasadzeń przyulicznych i osiedlowych oraz do ogrodów przydomowych. Najlepiej wygląda posadzona pojedynczo na jasnym tle, ale można też ją sadzić w grupach po kilka sztuk. Dobrze znosi cięcie, a więc można ją wykorzystać także na wyższe żywopłoty oraz szpalery.
Dość odporna na choroby. Miododajna.
W szkółkach szczepiona na ałyczy, także jako forma pienna, wtedy przez pierwszych kilka lat wskazane prowadzenia przy podporze. Konieczne także usuwanie odrostów wyrastających z podkładki.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój eliptyczny
wysokość 5-10 m
szerokość 2-3 m
kolor kwiatówróżowy, biały
pora kwitnieniaIV
kolor owocówpurpurowy
pora owocowaniaIX
kształt liściaeliptyczny
kolor liściczerwony/purpurowy
kolor liści jesieniączerwony/purpurowy
kolor pędów zimąpurpurowy
pora największej atrakcyjnościwiosna, lato, jesień
strefa klimatyczna6a
rodzaj glebygliniasto-piaszczysta, piaszczysta, przeciętna, przepuszczlna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkoweroślina miododajna, owoce jadalne na surowo, owoce na przetwory, owoce na wino, pachnące kwiaty
zastosowanieulice, aleje parkowe, parki, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyinne

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.