Sorbaria sorbifolia 'Sem'

Tawlina jarzębolistna 'Sem' (sorbaria jarzębolistna \'Sem\')

3

1-2 m

2-3 m

VII, VIII

Rodzina: Rosaceae - różowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Krzew wysokości do 1-1,5 m, zwarty wytwarzający odrosty, ale nie tak intensywnie jak gatunek. Pędy sztywne, wyprostowane, jasnobrązowe.
Liście pierzaste, złożone z 9-19 siedzących listków o długości 20-25 cm. Listki lancetowate, czasami jajowatolancetowate, podwójnie piłkowane, długości do 8 i szerokości 1,5 cm. Wiosną rozwijają się bardzo wcześnie. Blaszka liściowa u liści rozwijających się różowopomarańczowa, u starszych żółta, a później w czasie kwitnienia żółtozielona. Zwężona i zaostrzona na wierzchołku, zaokrąglona u nasady. Szczytowy listek dwa razy większy od pozostałych często trójklapowy. Liście jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty białe, drobne, o średnicy 5-8 mm, z długimi i licznymi pręcikami nadającymi wygląd zwiewności i puszystości. Kwiaty zebrane w duże, rozgałęzione, stożkowate wiechy długości do 30 cm umieszczone na szczytach pędów. Kwitnie obficie od początku lipca aż do końca sierpnia. Kwiaty miododajne.
Odmiana otrzymana w 2000 roku przez J.J.P. Nouwsa w Zundert, w Holandii.
Bardzo wytrzymała na mrozy (strefa 3).
Najlepiej rośnie na świeżych, żyznych glebach o odczynie od lekko kwaśnego po słabo zasadowy. Radzi sobie także i na nieco gorszych glebach. Dobrze rośnie zarówno na stanowisku słonecznym, jak i w półcieniu. Wrażliwa na suszę, odporna na zanieczyszczenie powietrza.
Do stosowania w parkach, zieleni osiedlowej, a także do obsadzania skarp, szczególnie wilgotnych. Można wykorzystać jako zieleń osłonową do zasłaniania obiektów mniej ciekawych.
Niestety nie pielęgnowana dziczeje i może stać się uciążliwa zarastając dzięki odrostom sąsiednie tereny. Zdarza się to jednak dużo rzadziej niż u typowego gatunku. Bardzo dobrze znosi przycinanie. Wykopywanie i uszkodzenie korzeni bardzo stymuluje wypuszczanie nowych pędów.