Berberis ×ottawensis 'Superba' (Berberis thunbergii \'Atropurpurea Superba\')

Berberys ottawski 'Superba'

5a

2-3 m

2-3 m

V

Rodzina: Berberidaceae - berberysowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Szybko rosnący krzew, którego wysokość dochodzi do 3 m. Pokrój luźny, w zarysie kulisty, z przewieszającymi się gałązkami. Pędy ciemnoczerwone. Ciernie czerwone, długości do 3 cm, spłaszczone, potrójne lub pojedyncze.
Liście od 3 cm (na krótkopędach) do około 5 (na długopędach), łopatkowate, czerwonopurpurowe z niebieskawym odcieniem, całobrzegie.
Kwiaty niewielkie, zebrane w grona, po 5-20 sztuk. Kielich czerwony, natomiast płatki siarkowożółte. Kwitnie obficie w połowie maja. Kwiaty są miododajne.
Owoce jasnoczerwone, jajowate, długości do 8 mm i średnicy 3-5 mm. Dojrzewają we wrześniu, na krzewie pozostają niemal przez całą zimę. Owoce zjadane przez ptaki.
Odmiana bardzo stara, nieznanego pochodzenia. Oficjalnie w handlu pojawiała się w 1943 roku, wprowadził ją Ruys w Holandii.
Odporna na mróz (strefa 5a).
Ma niewielkie wymagania glebowe, najlepiej rośnie w podłożu lekkim, przepuszczalnym, umiarkowanie wilgotnym i dość żyznym, o odczynie od lekko kwaśnego po słabo zasadowy. Źle rośnie w ciężkich i mokrych glebach. Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych, wytrzymała na suszę.
Polecana zarówno do nasadzeń parkowych, zieleni osiedlowej, jak i ogrodów przydomowych. Najlepiej wygląda w grupach po kilka sztuk. Dobrze znosi cięcie, nadaje się na żywopłoty i szpalery nieformowane.
Odmiana ozdobna głównie dzięki purpurowym, nieco niebieskawym liściom, a także czerwonożółtym kwiatom. Zimą ozdobna z owoców.