ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEBetula (Brzoza)
wyświetl: 

Betula pendula Roth (Betula alba L., Betula verrucosa Ehrh., Betula alba var. pendula (Roth) W.T.Aiton)

Brzoza brodawkowata

Betula pendula - Brzoza brodawkowata
pokrój  eliptycznypokrój  stożkowaty
stanowisko  słonecznestanowisko  półcieniste
strefa klimatyczna
2
wysokość
20-30 m
szerokość
10-15 m
pora kwitnienia
III, IV
Betula pendula - Brzoza brodawkowata
Betula pendula - Brzoza brodawkowata
Betula pendula - Brzoza brodawkowata
Betula pendula - Brzoza brodawkowata

Rodzina: Betulaceae - brzozowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Duże drzewo dorastające do wysokości 20-25 m. Korona luźna u młodych drzew stożkowata, później kopulasta lub nieregularnie jajowata, o średnicy 5-10 m. Pień prosty, kora na młodych konarach i pniu biała, łuszcząca się w cienkie pasemka. Na starych pniach kora głęboko spękana, prawie czarna z nielicznymi, białymi plamami. Pędy cienkie, nagie, pokryte drobnymi brodawkami, wiśniowobrązowe. Gałęzie i pędy wiotkie, zwisające.
Liście nagie, romboidalne, długości 3-7 cm, z zaostrzonym wierzchołkiem i klinowatą nasadą, nierównomiernie podwójnie piłkowane. Górna strona błyszcząca, ciemnozielona, dolna nieco jaśniejsza. Wczesną wiosną jasnozielone, jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo, ale szybko opadają.
Kwiaty rozdzielnopłciowe, bez okwiatu, zebrane w charakterystyczne kwiatostany (bazie). Męskie powstają na końcach jednorocznych pędów już jesienią i zimują rozwijając się wczesną wiosną tuż przed rozwojem liści, natomiast żeńskie rozwijają się wraz z rozwojem liści. Kotki męskie w czasie kwitnienia długości 5-8 cm. Żeńskie słabo widoczne, bez wartości dekoracyjnych.
Owoce zebrane w walcowate, zwisające owocostany długości do 3,5 cm, bez wartości dekoracyjnych.
Gatunek naturalnie występuje w całej Europie i Azji Zachodniej, gdzie rośnie zarówno na niżu, jak i w górach. W Polsce pospolita na całym obszarze.
Całkowicie odporny na mróz (strefa 2).
Gatunek bardzo tolerancyjny względem podłoża. Rośnie dobrze niemal na każdej glebie, z wyjątkiem podmokłych i bagiennych. Wytrzymały na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Wymaga stanowisk jasnych lub ewentualnie półcienistych. Gatunek pionierski, często pojawia się samoistnie na różnego rodzaju nieużytkach, hałdach, odłogach, polanach leśnych itp.
Doskonały do nasadzeń krajobrazowych i parkowych. Polecany do zieleni osiedlowej i ogrodów przydomowych. Przydatny do obsadzania dróg, terenów przemysłowych, hałd, placów i skwerów miejskich. Gatunek szybko rosnący, ale krótkowieczny. Pięknie wygląda posadzony zarówno pojedynczo jako soliter, jak i w grupach, gdy tworzy tzw. zagajniki.
Jest gatunkiem leczniczym, stosowany w farbiarstwie (liście), a kora w garbarstwie. W wyniku suchej destylacji z kory brzozowej uzyskuje się dziegieć. Sok wytoczony ze zranionego pnia zwany jest oskołą i używany do wyrobu piwa, wina, octu, stosowany także w przemyśle kosmetycznym. Drewno brzozy jest wysoko cenione w stolarstwie.
Brzoza posiada bardzo dużą zdolność rozmnażania. Obliczono, że jedno duże drzewo może wytworzyć nawet do 50 milionów nasion.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne, półcieniste
pokrój eliptyczny, stożkowaty
wysokość 20-30 m
szerokość 10-15 m
kolor kwiatówkwiaty niepozorne
pora kwitnieniaIII, IV
kolor owocówniepozorne
pora owocowaniaX
kształt liściaromboidalny
kolor liścizielony
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąbiały
pora największej atrakcyjnościwiosna, jesień, zima, zima
strefa klimatyczna2
rodzaj glebyprzeciętna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne, podłoże wilgotne
odczyn glebytolerancyjna
warunki uprawy
cechy użytkowemoże uczulać, roślina lecznicza
zastosowaniekompozycje naturalistyczne (parki i ogrody), parki, zadrzewienia krajobrazowe, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunkuAzja Zach., Europa, gatunek krajowy
pochodzenie odmiany

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.