Carpinus caroliniana Walter

Grab amerykański

5a

5-10 m, 10-15 m

10-15 m

IV

Rodzina: Betulaceae - brzozowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Drzewo wysokości 8-14 m. Korona zazwyczaj kulista, regularna, czasami szerokoowalna, średnicy 10-15 m. Pień prosty, krótki, często karbowany. Kora szaropopielata z podłużnymi wgłębieniami. Gałęzie cienkie i liczne. Rośnie wolno.
Liście eliptyczne, ciemnozielone, długości 10-12 cm i szerokości do 6 cm, nerwy wyraźne, wierzchołek zaostrzony, nasada zaokrąglona, brzeg podwójnie ostro piłkowany. Jesienią przebarwiają się na żółto, czerwono lub pomarańczowo.
Kwiaty rozdzielnopłciowe, jednopienne, bez okwiatu. Ukazują się wczesną wiosną wraz z rozwojem liści, nie mają znaczenia ozdobnego.
Owoce to orzeszki osadzone u nasady trójklapowego skrzydełka (środkowa klapa ząbkowana). Zebrane są w owocostany dochodzące do 10 cm długości. Owoce dojrzewają we wrześniu.
Naturalnie występuje we wschodnich i środkowych rejonach USA.
Odporny na mróz (strefa 5a).
Najlepiej rośnie na glebach żyznych, ciężkich i stosunkowo wilgotnych, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Na glebach piaszczystych, a także bardzo mokrych rośnie wolno i słabo. Stosunkowo wrażliwy na zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Dobrze rośnie zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i zacienionych.
Może być stosowany w parkach, zieleni osiedlowej i większych ogrodach przydomowych, jako drzewo krajobrazowe, do obsadzania dróg i alei, cenny na szpalery oraz wysokie żywopłoty. Należy jednak unikać cięcia wiosennego, gdyż przycięte pędy intensywnie „płaczą”.
Bardzo podobny do grabu pospolitego i trudny do rozpoznania.