ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTECatalpa (Surmia)
wyświetl: 

Catalpa bignonioides Walter

Surmia bignoniowa (katalpa bignoniowata, surmia zwyczajna)

Catalpa bignonioides - Surmia bignoniowa
pokrój  rozłożysty
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
6a
wysokość
10-15 m
szerokość
5-10 m
pora kwitnienia
VII, VIII
Catalpa bignonioides - Surmia bignoniowa
Catalpa bignonioides - Surmia bignoniowa
Catalpa bignonioides - Surmia bignoniowa
Catalpa bignonioides - Surmia bignoniowa

Rodzina: Bignoniaceae - bignoniowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Drzewo dorastające w swojej ojczyźnie do 20 m wysokości, u nas niższe osiąga ok. 10-15 m wysokości. Pień krótki, najczęściej krzywy, z jasnobrązową korą. Korona szeroka, rozłożysta, ale niezbyt gęsta. Pędy grube, sztywne, kruche i łamliwe.
Liście duże, długości 10-25 cm, sercowate lub szerokojajowate, na wierzchołku krótko zaostrzone, bez klap, ale czasami pojawiają się liście z niewielkimi i słabo zaznaczonymi klapami. Jasnozielone lub zielone na spodzie delikatnie owłosione, całobrzegie. Wiosną późno się rozwijają, a zaraz po rozwinięciu są purpurowe. Jesienią przebarwiają się na żółtozielono, szybko opadają zaraz po pierwszych przymrozkach. Po roztarciu nieprzyjemnie pachną.
Kwiaty duże, zrosłopłatkowe, o średnicy 4-5 cm, z rurką długości 2-3 cm, zebrane w dość duże, stożkowate wiechy długości do 35 cm. Płatki białe, na brzegach fryzowane, wewnątrz fioletowo nakrapiane, z dwoma, żółtymi pasami. Kwitnie obficie w lipcu lub sierpniu.
Owocem są torebki przypominające strąki długości 20-30 cm i średnicy 6-8 mm. Pozostają na drzewie aż do wiosny stanowiąc ciekawą dekorację.
Naturalnie występuje w południowo-zachodnich rejonach USA.
W zasadzie odporna na mrozy (strefa 6a) i tylko przy dużych spadkach temperatur może przemarzać. Młode egzemplarze są wrażliwsze.
Wymaga gleb żyznych, głęboko uprawionych, przepuszczalnych, ale dość wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego po obojętny, a nawet lekko zasadowy. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza i słabe zasolenie. Nie nadaje się jednak do nasadzeń przyulicznych, gdyż jej pędy są kruche i łamliwe.
Można sadzić ją na skwerach i placach. Polecana także do parków, zieleni osiedlowej i większych ogrodów przydomowych. Ładne drzewo krajobrazowe. Najlepiej wygląda posadzona pojedynczo na trawniku.
Bardzo dekoracyjna, szczególnie w okresie kwitnienia.
Drzewo ze względu na późny rozwój liści i wczesne ich zrzucanie pozostaje w stanie bezlistnym niemal przez 7 miesięcy w roku.
Nie lubi przesadzania.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój rozłożysty
wysokość 10-15 m
szerokość 5-10 m
kolor kwiatówbiały
pora kwitnieniaVII, VIII
kolor owocówzielony
pora owocowaniaX
kształt liściajajowaty, sercowaty
kolor liścizielony, jasnozielony
kolor liści jesieniązielonożółty
kolor pędów zimąniedekoracyjne
pora największej atrakcyjności
strefa klimatyczna6a
rodzaj glebyprzepuszczlna, żyzna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne, podłoże wilgotne
odczyn glebykwaśna, lekko kwaśna, obojętna
warunki uprawy
cechy użytkowekonary podatne na wyłamywanie
zastosowanieparki, zadrzewienia krajobrazowe, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunkuUSA Płd., USA Zach.
pochodzenie odmiany

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.