Miscanthus sinensis 'Yaku Jima'

Miskant chiński 'Yaku Jima'

5b

1-2 m

1-2 m

VIII

Rodzina: Poaceae - wiechlinowate (Gramineae - trawy)

Grupa: BYLINY

Opis:
Nazwa Yaku Jima nie odnosi się do konkretnej odmiany, ale jest nazwą zbiorową różnych klonów o podobnym charakterze wzrostu i wąskich liściach. Osiągają one niewielki wzrost dochodzący do 1,5 m wysokości podczas kwitnienia i 1-1,2 m w fazie generatywnej. Kępy o ładnym, półkulistym pokroju, mają średnicę do 1,2 m. Pędy kwiatostanowe czasami wyprostowane, ale też mogą się nieco pokładać i wymagają podpierania.
Liście równowąskie, mocno przewisające, długości do 70-80 cm i szerokości około 1-1,5 cm, zielone ze srebrzystym nerwem głównym.
Kwiatostany to duże, rozgałęzione wiechy, długości 15-20 cm i średnicy do 10-15 cm. Początkowo w czasie kwitnienia różowe, później różowosrebrzyste i srebrzyste, pojawiają się w końcu sierpnia i pozostają na roślinie przez całą zimę, stanowiąc wraz z zaschniętymi liśćmi ozdobę ogrodu zimowego. W naszych warunkach często nie zdążą się rozwinąć.
Stara forma uprawiana i rozmnażana generatywnie w Japonii na wyspie Yakushima. Stamtąd też jej siewki zostały przywiezione do USA i wysadzone w Narodowym Arboretum w Waszyngtonie, a następnie rozpowszechnione pod jedną nazwą wśród szkółkarzy.
Odporna na mrozy (strefa 5b).
Tolerancyjna wobec podłoża, najlepiej rośnie w ziemi umiarkowanie żyznej, wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie od lekko kwaśnego po zasadowy. Umiarkowanie odporna na suszę. Należy sadzić ją w miejscu dobrze nasłonecznionym. Odporna na warunki miejskie i lekkie zasolenie.
Polecana do nasadzeń w parkach, zieleni osiedlowej i ogrodach przydomowych. Wykorzystuje się ją w nasadzeniach naturalistycznych, jako roślina zadarniająca i okrywowa, na rabatach, w tym ostatnim przypadku zarówno w grupach, jak i pojedynczo.
Można też wysadzać ją, jako element zieleni miejskiej na placach, skwerach, a także na pasach między jezdniami. Jest rośliną, której zaschnięte liście i kwiatostany są ozdobne w okresie zimy. Podczas powiewu wiatru liście bardzo przyjemnie szeleszczą. Wiosną należy je przyciąć około 10-20 cm nad ziemią.
Zasuszone kwiatostany nadają się do suchych bukietów.