Taxodium distichum 'Pendulum Novum'

Cypryśnik błotny 'Pendulum Novum'

5b

zależy od wysokości podkładki

2-3 m

brak kwitnienia

Rodzina: Taxodiaceae - cypryśnikowate

Grupa: IGLASTE

Opis:
Dość silnie rosnące drzewo, ale o wszystkich pędach (łącznie z przewodnikiem) skierowanych do dołu. Chcąc uzyskać wysokie drzewo należy przewodnik podwiązywać do podpory. Wysokość drzewa zależy od wysokości podpory, z reguły nie wyższe niż 3-4 m. Rosnące drzewo tworzy kolumnę ze skierowanych do dołu pędów. Niekiedy pędy płożą się po ziemi.
Igły miękkie, krótkie, do 1-2 cm długości i 2-2,5 mm szerokości, równowąskie, zaostrzone, lecz niekłujące. Wczesną wiosną żółtozielone, później jasnozielone. Opadające na zimę wraz z krótkopędami. Jesienią przebarwiają się na rudobrązowo.
Odmiana znaleziona na terenie Niemiec przez Ludwiga Beissnera przed 1871 rokiem. Opisana przez Frederika Portera Smitha w 1871 roku, jako Taxodium distichum f. pendulum novum.
Odporna na mróz (strefa 5b), jedynie młode egzemplarze mogą nieco przemarzać w bardzo surowe zimy.
Wymaga gleb żyznych, wilgotnych, a nawet mokrych, o odczynie kwaśnym. Stosunkowo dobrze sobie radzi na glebach stale, umiarkowanie wilgotnych. Wrażliwa na suszę. Najlepiej rośnie w rejonach o dużej wilgotności powietrza. Wymaga stanowisk słonecznych.
Polecana do nasadzeń w ogrodach przydomowych. Sadzi się ją pojedynczo w miejscach wilgotnych, na łąkach, trawnikach bagnach, nad brzegami cieków i zbiorników wodnych. Konieczna uprawa przy podporze, gdyż jeśli tego nie zrobimy drzewo przybierze formę płożącą.