Taxus baccata 'Elegantissima'

Cis pospolity 'Elegantissima'

2-3 m

3-5 m

Rodzina: Taxaceae - cisowate

Grupa: IGLASTE

Opis:
Wolno rosnący krzew o pokroju odwrotnie stożkowatym. Korona gęsta, lecz nie zwarta. Pędy sztywne rozkładające się na boki mniej więcej pod kątem 45o, o przewieszających się wierzchołkach, w młodości żółte. U starszych egzemplarzy pędy bardziej wzniesione i zagęszczone. Dorasta do wysokości 2-3 m, a średnica korony w najszerszej wierzchołkowej części może osiągnąć 4-5 m.
Igły sierpowato wygięte i skierowane łukowato do góry, długości do 2 cm, na młodych przyrostach intensywnie żółte, jesienią bladożółte, na dolnej stronie zielonożółte.
Odmiana żeńska wytwarzająca bardzo dużo „owoców”. Osnówki wybarwiają się od połowy lipca.
Odmiana otrzymana w Handsworth w Sheffield (w Anglii) przed 1852 rokiem.
Stosunkowo odporna na mróz (strefa 5a). Niekiedy w okresie surowych zim igły są uszkadzane przez mroźne wiatry.
Wymaga gleb żyznych, przepuszczalnych, o umiarkowanej wilgotności i odczynie zasadowym lub obojętnym. Dobrze sobie radzi także w podłożu lekko kwaśnym. Bardzo źle rośnie na glebach suchych, ale też i w podmokłych. Lepiej rośnie w warunkach dużej wilgotności powietrza. Sadzi się ją w miejscach jasnych, ale nie słonecznych lub też umiarkowanie cienistych, w cieniu igły nie są tak dobrze wybarwione. Wrażliwa na suszę.
Odmiana polecana do parków, zieleni osiedlowej i ogrodów przydomowych, gdzie sadzi się ją pojedynczo lub w niewielkich grupach, głównie na rabatach. Bardzo dobrze znosi cięcie, wobec czego nadaje się na żywopłoty. Często używana w nasadzeniach kompozycyjnych z innymi barwnymi lub pokrojowymi odmianami. Może być wykorzystywana jako duża roślina okrywowa, a także do obsadzania wilgotnych skarp.
Roślina trująca.