Daphne mezereum L.
Wawrzynek wilczełyko
Rodzina: Thymelaeaceae - wawrzynkowate
Grupa: LIŚCIASTE
Opis:
Niewielki krzew dorastający do wysokości 1-1,5 m, o pokroju kulistoeliptycznym, luźnym. Pędy słabo rozgałęzione, wyprostowane, sztywne, o szarej korze, bardzo elastyczne.
Liście lancetowate, długości 3-10 cm i szerokości 1-2 cm, cienkie, jasnozielone. Na wierzchołku krotko i tępo zaostrzone, u nasady klinowate, na krótkim ogonku. Skupione są w górnych odcinkach zeszłorocznych i na tegorocznych pędach. Pędy i liście o charakterystycznym zapachu.
Kwiaty o średnicy 1-1,3 cm, różowe lub różowofioletowe, skupione gęsto po kilka sztuk na zeszłorocznych pędach, intensywnie i charakterystycznie pachnące. Kwitnie bardzo wcześnie, jeśli jest dostatecznie ciepło, to już nawet w końcu grudnia, ale zwykle w marcu lub kwietniu, przed rozwojem liści. Rozwinięte kwiaty wytrzymują spadki temperatury do około -10oC, jeśli temperatura spadnie niżej, to rozwinięte kwiaty brązowieją. Jest to najwcześniej kwitnący krajowy gatunek krzewiasty.
Owoce kuliste, o średnicy około 8 mm, czerwone, błyszczące, dojrzewają w lipcu. Owoce jak i cała roślina są silnie trujące.
Naturalnie gatunek występuje w całej Europie oraz w Azji od Kaukazu po Ałtaj i Syberię. W Polsce rozproszony na całym terytorium. U nas gatunek prawnie chroniony.
Całkowicie odporny na mróz (strefa 3).
Wybredny co do podłoża. Wymaga gleb żyznych, próchnicznych, wilgotnych, świeżych i chłodnych. W podłożu nagrzewającym się rośnie słabo, a nawet zamiera. Najchętniej rośnie w podłożu zasadowym lub obojętnym. Toleruje także podłoże lekko kwaśne. Bardzo wrażliwy na suszę.
Polecany do ogrodów przydomowych. Ze względu na silnie trujące owoce nie zaleca się go sadzić w miejscach dostępnych dla dzieci lub należy zerwać owoce jeszcze przed dojrzeniem, gdy są zielone.
Nie lubi cięcia, gdyż bardzo słabo się krzewi. Nie lubi także przesadzania, a jeśli jest to konieczne to zawsze wiosną, z dużą bryłą ziemi.
Roślina miododajna i jest to jeden z pierwszych pożytków dla pszczół. Przyciąga motyle.
Nie wszyscy tolerują jego charakterystyczny zapach, aczkolwiek jest on różny u poszczególnych osobników.
grupa | LIŚCIASTE |
---|
stanowisko | słoneczne, półcieniste, cieniste |
---|
pokrój | kulisty, jajowaty |
---|
wysokość | 1-2 m |
---|
szerokość | 1-2 m |
---|
kolor kwiatów | jasnoróżowy, różowy, lila |
---|
pora kwitnienia | II, III, IV |
---|
kolor owoców | czerwony |
---|
pora owocowania | VII, VIII |
---|
kształt liścia | lancetowaty |
---|
kolor liści | zielony |
---|
kolor liści jesienią | żółty |
---|
kolor pędów zimą | niedekoracyjne |
---|
pora największej atrakcyjności | wiosna |
---|
strefa klimatyczna | 3 |
---|
rodzaj gleby | próchniczna, żyzna |
---|
wilgotność gleby | podłoże podmokłe, podłoże wilgotne |
---|
odczyn gleby | lekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa, zasadowa |
---|
warunki uprawy | |
---|
cechy użytkowe | roślina trująca, pachnące kwiaty, pachnące liście lub pędy |
---|
zastosowanie | ogrody przydomowe, rabaty |
---|
wystepowanie gatunku | Europa, gatunek krajowy, Syberia, Kaukaz |
---|
pochodzenie odmiany | |
---|