Elaeagnus angustifolia L.

Oliwnik wąskolistny

4a

5-10 m

3-5 m

VI

Rodzina: Elaeagnaceae - oliwnikowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Drzewa dorastające do wysokości 7-10 m. Korona nieregularna, luźna. Pień zwykle krzywy, pochylony. Kora na młodych pędach brązowa, gładka i błyszcząca, na starszych szara lub brązowawa, często włóknista. Gałęzie cienkie, przewisające, słabo rozgałęzione. Pędy z cierniami.
Liście wąskie, lancetowate, długości do 8 cm i szerokości 1-1,5 cm. W młodości białe, później szarozielone z wierzchu, a na spodniej stronie białe. Długo pozostają na drzewie i nie zmieniają zabarwienia jesienią.
Kwiaty drobne, średnicy do 1 cm, gęste, z zewnątrz srebrzyste, a wewnątrz żółte, o intensywnym, duszącym zapachu nie przez wszystkich lubianym. Kwitnie od końca maja do końca czerwca.
Owoce elipsoidalne, długości do 1,5 cm, początkowo srebrzyście owłosione, później jasnobrązowe. Długo pozostają na drzewie, często aż do połowy zimy. Można je jeść, ale miąższ jest suchy i mączysty, lekko słodki.
Gatunek o bardzo szerokim zasięgu, cały rejon Śródziemnomorski, poprzez Azję zachodnią aż po Chiny, Mongolię i Himalaje.
Zupełnie odporny na mróz (strefa 4).
Najlepiej rośnie na glebach lekkich, piaszczystych, ruderalnych, o odczynie od lekko kwaśnego aż po zasadowy. Znosi dobrze suszę, suche i gorące powietrze, zasolenie i zanieczyszczenia powietrza. Wybitnie światłolubny.
Polecany do nasadzeń w parkach, zieleni osiedlowej, jako drzewa przyuliczne (jednak ze względu na krzywe pnie o ograniczonym zastosowaniu). Bardzo dobry do rekultywacji nieużytków poprzemysłowych. Sadzi się go pojedynczo lub w grupach. Najlepiej na ciemnym tle, aby uwidocznić srebrzyste liście.
Bardzo odporny gatunek do każdych warunków i tylko w okresie kwitnienia uciążliwy, ze względu na zapach kwiatów, który nie przez wszystkich jest tolerowany.