ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEEuonymus (Trzmielina)
wyświetl: 

Euonymus fortunei Blondy (Euonymus fortunei \'Interbolwi\')

Trzmielina Fortune'a Blondy (trzmielina Fortune\'a \'Interbolwi\')

Euonymus fortunei [Blondy] - Trzmielina Fortune'a [Blondy]
pokrój  płożący
stanowisko  słonecznestanowisko  półcieniste
strefa klimatyczna
6a
wysokość
0,5-1 m
szerokość
1-2 m
pora kwitnienia
V

Rodzina: Celastraceae - dławiszowate


Grupa: LIŚCIASTE, PNĄCZA


Opis:
Zimozielony krzew dorastający do wysokości 0,4-1 m, z pędami płożącymi się po ziemi, ale starsze egzemplarze mogą wspinać się na pnie i mury dzięki korzeniom przybyszowym. Pędy zielone, gładkie. Średnica krzewu może dochodzić do 2 m, a ich długość w przypadku wspinania się może osiągnąć 3 m.
Liście ciemnozielone, długości 2-5 cm i szerokości do 3 cm, z dużą, początkowo żółtą, później kremową, dużą i nieregularną plamą w środku, niektóre niemal całe żółte, szerokojajowate, dość grube, grubo piłkowane, na wierzchołku krótko zaostrzone, u podstawy klinowate, z krótkimi ogonkami. Jesienią po nastaniu niskich temperatur liście przebarwiają się na czerwonawo.
Kwiaty zielonobiałe, niepozorne, rozwijające się w lipcu, bez wartości dekoracyjnej. U nas zakwita bardzo rzadko.
Owoce drobne, białoróżowe, jednak praktycznie u nas się nie zawiązują.
Odmiana została odkryta przez Gustaafa Emiela Ferdinanda Bolwijna w Holandii w 1988 roku, wprowadzona do uprawy przez Spring Meadow Nursery.
Stosunkowo odporna na mróz (strefa 6a) i przemarza jedynie w ostre i bezśnieżne zimy. Mogą przemarzać także pędy wspinające się i znajdujące się ponad pokrywą śnieżną.
Wymaga podłoża żyznego, próchnicznego, stosunkowo wilgotnego, o odczynie od lekko kwaśnego aż po słabo zasadowy. Najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych, gdyż wtedy liście są najlepiej wybarwione, toleruje również stanowiska półcieniste, ale wtedy ma liście nieco gorzej wybarwione. Poleca się sadzić ją w miejscach osłoniętych i zacisznych.
Polecana przede wszystkim do ogrodów przydomowych i zieleni osiedlowej, gdzie może być stosowana jako roślina okrywowa. Może być stosowana niskie żywopłoty i obwódki. Nadaje się do wysadzania do pojemników, które jednak na zimę należy przechowywać w zimnych pomieszczeniach. Sadzi się ją zwykle w grupach po kilka sztuk, ale też pojedynczo na rabatach.
Na zimę wskazane okrywanie stroiszem lub włókniną.
Bardzo dobrze znosi cięcie i formowanie.

grupa LIŚCIASTE, PNĄCZA
stanowisko słoneczne, półcieniste
pokrój płożący
wysokość 0,5-1 m
szerokość 1-2 m
kolor kwiatówkwiaty niepozorne
pora kwitnieniaV
kolor owocówbiały, różowy, brak
pora owocowaniaIX, brak owocowania
kształt liściaeliptyczny
kolor liściżółty/złocisty, wielobarwne (pstre, obrzeżone)
kolor liści jesieniąfioletowy
kolor pędów zimązielony
pora największej atrakcyjnościcały rok
strefa klimatyczna6a
rodzaj glebypróchniczna, żyzna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne, podłoże wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa
warunki uprawywskazane okrycie na zimę
cechy użytkoweroślina trująca
zastosowaniezieleń osiedlowa, ogrody przydomowe, roślina okrywowa, pnącza - kratki i siatki, pnącza - mury
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyHolandia

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.