Euonymus fortunei 'Silver Queen'
Trzmielina Fortune'a 'Silver Queen'
Rodzina: Celastraceae - dławiszowate
Grupa: LIŚCIASTE, PNĄCZA
Opis:
Zimozielony krzew dorastający do wysokości 0,5-1 m, z pędami wzniesionymi, ale starsze egzemplarze mogą wspinać się na pnie drzew i mury dzięki korzeniom przybyszowym. Pędy zielone, gładkie. Średnica krzewu może dochodzić do 1,5 m, a ich długość w przypadku wspinania się może osiągnąć 2 m.
Liście ciemnozielone, szerokojajowate, dość grube, długości do 5 cm i szerokości 2,5 cm, grubo piłkowane na wierzchołku krótko zaostrzone, u podstawy klinowate, z białym, nieregularnym, szerokim marginesem, szerszym w górnej części blaszki, częściowo pstre, błyszczące, z krótkimi ogonkami. Jesienią po nastaniu niskich temperatur liście przebarwiają się na fioletowo.
Kwiaty zielonobiałe, niepozorne, rozwijające się w lipcu, bez wartości dekoracyjnej. U nas zakwita bardzo rzadko.
Owoce drobne, białoróżowe, jednak praktycznie u nas się nie zawiązują.
Odmiana jest sportem odmiany ‘Carrierei’, znaleziona prawdopodobnie w Niemczech, ale wprowadzona do handlu przez szkółki Veitcha w 1885 roku.
Stosunkowo odporna na mróz (strefa 6a) i przemarza jedynie w ostre i bezśnieżne zimy. Mogą przemarzać także pędy wspinające się i znajdujące się ponad pokrywą śnieżną.
Wymaga podłoża żyznego, próchnicznego, stosunkowo wilgotnego, o odczynie od lekko kwaśnego aż po słabo zasadowy. Najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych, gdyż wtedy liście są najlepiej wybarwione, toleruje również stanowiska półcieniste, ale wtedy ma liście nieco gorzej wybarwione. Poleca się sadzić ją w miejscach osłoniętych i zacisznych.
Polecana przede wszystkim do ogrodów przydomowych i zieleni osiedlowej, gdzie może być stosowana jako roślina okrywowa. Może być stosowana niskie żywopłoty i obwódki. Nadaje się do wysadzania do pojemników, które jednak na zimę należy przechowywać w zimnych pomieszczeniach. Sadzi się ją zwykle w grupach po kilka sztuk, ale też pojedynczo na rabatach.
Na zimę wskazane okrywanie stroiszem lub włókniną.
Bardzo dobrze znosi cięcie i formowanie.
grupa | LIŚCIASTE, PNĄCZA |
---|
stanowisko | słoneczne, półcieniste |
---|
pokrój | pokładający się, płożący |
---|
wysokość | 0,5-1 m |
---|
szerokość | 1-2 m |
---|
kolor kwiatów | kwiaty niepozorne |
---|
pora kwitnienia | V |
---|
kolor owoców | biały, różowy, brak |
---|
pora owocowania | IX, X, brak owocowania |
---|
kształt liścia | eliptyczny |
---|
kolor liści | zielony, wielobarwne (pstre, obrzeżone) |
---|
kolor liści jesienią | fioletowy |
---|
kolor pędów zimą | |
---|
pora największej atrakcyjności | cały rok |
---|
strefa klimatyczna | 6a |
---|
rodzaj gleby | próchniczna, żyzna |
---|
wilgotność gleby | podłoże umiarkowanie wilgotne, podłoże wilgotne |
---|
odczyn gleby | lekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa |
---|
warunki uprawy | wskazane okrycie na zimę |
---|
cechy użytkowe | roślina trująca |
---|
zastosowanie | zieleń osiedlowa, ogrody przydomowe, roślina okrywowa, pnącza - drzewa, pnącza - mury |
---|
wystepowanie gatunku | |
---|
pochodzenie odmiany | Wielka Brytania |
---|