Hippophaë rhamnoides 'Leikora'

Rokitnik pospolity 'Leikora'

5a

2-3 m

1-2 m

IV

Rodzina: Elaeagnaceae - oliwnikowate (rokitnikowate)

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Krzew dorastający do wysokości 2-3 m, o pokroju szerokoeliptycznym, zwartym. Kora na pędach popielata. Na pędach występują ciernie, ale jest ich znacznie mniej niż u gatunku typowego.
Liście wąskolancetowate, długości 5-7 cm i szerokości 5-8 mm. Blaszka liściowa z wierzchu szarozielona, od spodu jaśniejsza, szorstka.
Odmiana żeńska. Kwiaty bezpłatkowe, niepozorne, żółte, o średnicy 2-3 mm, wiatropylne. Rozkwitają przed rozwojem liści w kwietniu.
Owoce bardzo soczyste, bardzo duże, walcowate lub kuliste, długości 1-1,2 cm i średnicy 7-10 mm, ciemnopomarańczowoczerwone. Owocuje dość obficie, na 10 cm odcinku pędu może być do 60 owoców. Dojrzewają od połowy września do końca października. Owoce słodkie, lekko kwaśne, z lekkim posmakiem goryczki. Utrzymują się na drzewie przez całą zimę nie tracąc zabarwienia.
Owoce zawierają około 10% tłuszczy, 2-5% cukrów, dużo kwasów organicznych (głównie kwasu jabłkowego) oraz bardzo dużo (około 10 razy więcej niż cytryna), bo 300-350 mg/100 g owoców witaminy C. Owoce należy zbierać przed pełną dojrzałością. Wiąże się to z problemami ze zbiorem, gdyż z zerwanych w pełnej dojrzałości owoców natychmiast wycieka sok. W dojrzałych owocach następuje też degradacja i zmniejszenie ilości tłuszczu. Innym sposobem zbioru owoców jest ścinanie całych gałązek, a następnie mrożenie ich i dopiero zrywanie. Do czasu przerobienia owoce powinny być zamrożone, w stanie zamrożonym można je przechowywać nawet kilka miesięcy. Można też owoce zbierać zimą, gdy przemarzną na drzewie, jednak wtedy mają one znacznie obniżone właściwości. Z owoców można sporządzać soki, konfitury, dżemy, galaretki oraz nalewki.
Odmiana otrzymana przez Hansa Joachima Albrechta z BBC Baumschulen Berlin Containerpflanzen GmbH w 1979 roku.
Odporna na mróz (strefa 5a).
Dobrze rośnie na niemal każdej glebie, jednak nie lubi podłoża długotrwale bardzo mokrego. Najlepiej się czuje w podłożu lekkim, średnio przepuszczalnym o odczynie lekko kwaśnym i obojętnym. Jeśli roślina jest dobrze zakorzeniona to jest odporna na suszę. Odmiana odporna na zanieczyszczenia powietrza, ale nie znosi zasolenia gleby. Sadzi się ją w miejscach dobrze nasłonecznionych. Płytko się korzeni i wypuszcza odrosty korzeniowe.
Odmiana typowo owocowa, dla dobrego owocowania należy sadzić ją w sąsiedztwie egzemplarza męskiego np. odmiany ‘Pollmix’. Zwykle jeden egzemplarz męski wystarcza na 4-5 egzemplarzy żeńskich.
Polecana do ogrodów przydomowych, zieleni osiedlowej i parków. Można sadzić ją zarówno pojedynczo, jak i w grupach, pamiętając o konieczności posadzenia obok odmiany o kwiatach męskich.
Bardzo dekoracyjna odmiana w okresie owocowania.