Hydrangea anomala subsp. petiolaris (Siebold et Zucc.) E.M.McClint. (Hydrangea petiolaris Siebold et Zucc., Hydrangea scandens Maxim.)
Hortensja odmienna podgat. pnący (hortensja pnąca)
5a
15-20 m
brak informacji
VI, VII
Rodzina: Hydrangeaceae - hortensjowate
Grupa: LIŚCIASTE, PNĄCZA
Opis:
Pnącze dorastające do 25 m długości, choć najczęściej nieco krótsze. Wspina się dzięki korzonkom czepnym. Pędy brązowe, starsze z łuszcząca się korą. Pędy zakończone kwiatostanem, nie wytwarzają korzonków czepnych i wyraźnie odstają.
Liście szerokojajowate, długości 5-10 cm, ząbkowane, ostro zakończone na wierzchołku i zaokrąglone u nasady, na długich ogonkach (ogonki krótsze na wierzchołkach pędów), zielone, obustronnie błyszczące.
Kwiaty zebrane w baldachowate, płaskie i luźne kwiatostany o średnicy do 25 cm, dwojakiego rodzaju. Kwiaty płonne białe, o średnicy do 3 cm, zebrane w zewnętrznej części kwiatostanu, nieliczne i płodne również białe, ale znacznie mniejsze, o płatkach zrośniętych czubkami. Kwitnie w czerwcu i lipcu.
Owoce i nasiona bez znaczenia dekoracyjnego. Kwiatostany opadają w całości jesienią i przez całą zimę.
Naturalnie występuje w Japonii, na Kurylach, Sachalinie i Półwyspie Koreańskim.
Odporna na mróz (strefa 5a), czasami wcześnie wyrastające liście są uszkadzane przez przymrozki.
Najlepiej rośnie na glebach próchnicznych, świeżych, dostatecznie wilgotnych, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Bardzo dobrze się czuje w warunkach wysokiej wilgotności powietrza. Nie lubi miejsc suchych i kwaśnych, ale znosi zupełnie dobrze krótkie okresy suszy.
Powinien być sadzony w miejscach półcienistych lub nawet cienistych. Dobrze także znosi miejsca dobrze oświetlone, a nawet nasłonecznione, pod warunkiem, że ma odpowiednio wilgotne podłoże. W warunkach większego nasłonecznienia obficiej kwitnie.
Polecany do ogrodów przydomowych, parków i zieleni osiedlowej. Wymaga sadzenia przy drzewach z wysokimi pniami, albo przy murach. Podpory muszą mieć odpowiednią fakturę (nie gładkie), aby korzonki mogły się zaczepić. Nie powinno się sadzić przy drzewach z odpadającą korą (np. platany). Można też sadzić bez podpór i stosować jako roślinę okrywową. Posadzona na trawniku bez podpór zwykle osiąga wysokość około 1,5-2 m przy dość dużej średnicy dochodzącej nawet do 5-8 m. Ze względu na duże rozmiary podpory powinny być mocne i odpowiednio grube. Młode, świeżo posadzone rośliny można podwiązywać do podpór.
grupa | LIŚCIASTE, PNĄCZA |
---|
stanowisko | słoneczne, półcieniste, cieniste |
---|
pokrój | pnącze |
---|
wysokość | 15-20 m |
---|
szerokość | brak informacji |
---|
kolor kwiatów | biały |
---|
pora kwitnienia | VI, VII |
---|
kolor owoców | niepozorne |
---|
pora owocowania | jesień |
---|
kształt liścia | jajowaty |
---|
kolor liści | zielony |
---|
kolor liści jesienią | żółty |
---|
kolor pędów zimą | brązowy |
---|
pora największej atrakcyjności | lato |
---|
strefa klimatyczna | 5a |
---|
rodzaj gleby | próchniczna, żyzna |
---|
wilgotność gleby | podłoże umiarkowanie wilgotne |
---|
odczyn gleby | obojętna, słabo zasadowa |
---|
warunki uprawy | wymaga uprawy przy podporze |
---|
cechy użytkowe | |
---|
zastosowanie | parki, ogrody przydomowe, roślina okrywowa, pnącza - drzewa, pnącza - mury |
---|
wystepowanie gatunku | Azja Wsch., Korea, Japonia |
---|
pochodzenie odmiany | |
---|