Liriodendron tulipifera 'Integrifolium' (Liriodendron tulipifera f. integrifolium Kirch.)

Tulipanowiec amerykański 'Integrifolium'

6a

15-20 m

5-10 m

VI, VII

Rodzina: Magnoliaceae - magnoliowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Duże drzewo dorastające do wysokości 15-20 m, o pokroju owalnym, regularnym, szerokości 7-12 m. Pień prosty.
Liście owalne, bez żadnych klap, ścięte na wierzchołku, Czasami w zarysie prostokątne. Blaszka liściowa jasnozielona, słabo błyszcząca. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty złożone z 9 płatków (tepali). Trzy zewnętrzne bardzo często wyraźnie odgięte do dołu, 6 pozostałych żółtawozielonych, każdy z pomarańczową, dość dużą plamą na wewnętrznej stronie. Przypominają kształtem kwiat tulipana, umieszczone pojedynczo na końcach pędów. Mają długość 5-7 cm i średnicę 4-7 cm, z wyraźnymi i dużymi pręcikami oraz słupkami. Kwitnie w drugiej połowie czerwca i na początku lipca. U nas kwitnie rzadko i tylko starsze, co najmniej 20-letnie egzemplarze.
Owocostany szyszkowate, złożone z licznych oskrzydlonych orzeszków długości do 8 cm. Na drzewie pozostają aż do wiosny, po czym rozpadają się.
Odmiana znaleziona w Niemczech w 1864 roku.
Odmiana dość odporna na mróz (strefa 6a), jednak w surowe zimy mogą nieco przemarzać młode egzemplarze, starsze raczej nie cierpią od mrozu. Bardzo dobrze regeneruje, zarówno po przemarznięciu, jak i mechanicznych uszkodzeniach pędów.
Wymaga podłoża przepuszczalnego, żyznego, świeżego, umiarkowanie wilgotnego, o odczynie słabo kwaśnym. Nie lubi zwartego podłoża, a także powierzchni zabrukowanych w najbliższej okolicy korzeni. Wrażliwa na zasolenie gleby. Stanowisko słoneczne, sadzi się ją w miejscach zacisznych, ciepłych, osłoniętych od wiatru.
Odmiana polecana do dużych ogrodów parków oraz do zieleni osiedlowej. Najlepiej prezentuje się pojedynczo na trawniku. Dobre drzewo do kompozycji krajobrazowych.
Młode egzemplarze należy zabezpieczać przed mrozem.