Lonicera periclymenum 'Serotina'

Wiciokrzew pomorski 'Serotina'

5a

3-5 m

2-3 m

VI, VII, IX

Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate

Grupa: LIŚCIASTE, PNĄCZA

Opis:
Pnącze osiągające długość do 4-6 m, dość szybko rosnące. Wspina się poprzez owijanie się pędów wokół podpór. Młode pędy czerwonofioletowe.
Liście jajowate lub eliptyczne, długości 4-6 cm, z wierzchu ciemnozielone, od spodu sinozielone. Liście podkwiatostanowe niezrośnięte.
Kwiaty rurkowate, długości 4-5 cm, dwuwargowe, rurka i pączki kwiatowe ciemne, purpurowofioletowe. Korona dwubarwna, na zewnątrz purpuroworóżowa, wewnątrz kremowa, w miarę przekwitania jaśniejąca na zewnątrz i żółknąca wewnątrz. Silnie i bardzo przyjemnie pachnące. Kwitnie obficie od czerwca do lipca, a następnie po krótkiej przerwie od połowy sierpnia aż do mrozów, ale już mniej obficie.
Owoce czerwone, błyszczące, dość dekoracyjne, dojrzewające od połowy lipca do późnej jesieni. Ich zjedzenie może spowodować dolegliwości żołądkowe.
Odmiana bardzo stara znana już od 1798 roku. Prawdopodobnie znaleziona w Holandii.
Odporna na mróz (strefa 5a).
Toleruje większość gleb, z wyjątkiem bardzo suchych i piaszczystych. Najlepiej rośnie na glebach gliniastych, bogatych w próchnicę, umiarkowanie wilgotnych, o odczynie obojętnym lub słabo zasadowym. Stanowisko półcieniste i słoneczne. Należy sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru.
Zalecana do obsadzania pergoli, altan, bramek lub specjalnych kratek, najlepiej w pobliżu ławek czy też okien, ze względu na zapach.
Co kilka lat należy roślinę silnie przyciąć (wczesną wiosną), aby zapobiec ogałacaniu się pnącza od dołu. Zabieg ten najlepiej jest rozłożyć na dwa lata.
W okresie suszy wskazane jest podlewanie roślin.
Często atakowana przez mszyce, szczególnie w okresach suchych oraz na stanowiskach słonecznych. Odporna na mączniaka prawdziwego.