Mahonia aquifolium (Pursh) Nutt. (Berberis aquifolium Pursh)

Mahonia pospolita

6a

1-2 m

1-2 m

IV, V

Rodzina: Berberidaceae - berberysowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Zimozielony, niewysoki krzew dorastający do 1-1,5 m wysokości. Pędy słabo rozgałęzione, sztywne, wyprostowane.
Liście pierzaste, złożone z 5-9 listków. Listki jajowate, długości 4-8 cm, sztywne, ciemnozielone i błyszczące z wierzchu, pod spodem matowe, jasnozielone. Na brzegu kolczasto-ząbkowane. Jesienią przebarwiają się na kolor brunatnoczerwony.
Kwiaty żółte, drobne, zebrane w gęste, wyprostowane wiechy (do 10 cm długości), na końcach pędów. Pręciki z bardzo ciekawą cechą – po dotknięciu zaciskają się. Kwitnie od końca kwietnia do końca maja.
Owoce niewielkie (8 mm), elipsoidalne, granatowe, z jasnoniebieskim nalotem woskowym, sok czerwony. Owoce są bardzo chętnie zjadane przez ptaki.
Naturalnie występuje w zachodnich rejonach USA.
Dość odporna na mrozy (strefa 6a), w surowe i bezśnieżne zimy przemarzają zimozielone liście oraz końcówki pędów. Dobrze regeneruje.
Wymagania glebowe niewielkie, ale najlepiej rośnie na glebach lekkich, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, o odczynie lekko kwaśnym i obojętnym. Dobrze rośnie zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i w cieniu. Krzewy rosnące na słońcu zaleca się osłaniać wczesną wiosną przed nadmiernym działaniem słońca. Przy wyborze stanowiska należy unikać miejsc z przeciągami, gdyż silne wiatry mogą wysuszać liście.
Polecana do ogrodów, parków i zieleni osiedlowej. Najlepiej wygląda posadzona w grupach po kilka sztuk. Można używać, jako rośliny okrywowej. Mahonia jest często używana jako zieleń cięta, do sporządzania wieńców i wiązanek pogrzebowych.
Czasami naturalnie się obsiewa.