Paulownia tomentosa (Thunb. ex Murr.) Steud. (Paulownia imperialis Siebold et Zucc.)

Paulownia puszysta (paulownia cesarska)

10-15 m

5-10 m

IV, V

Rodzina: Scrophulariaceae - trędownikowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Duże drzewo dorastające w warunkach naturalnych do 20 m wysokości, u nas zaledwie do 10-15 m. Korona z szeroko rozpostartymi gałęziami, osiągająca średnicę do 10 m. Pędy grube, w młodości mocno owłosione, gałęzie kruche. Wytwarza odrosty korzeniowe. Odrosty te, a także pędy odbijające z pnia np. po przemrożeniu mają przyrosty roczne nawet do 4 m.
Liście pojedyncze na długich ogonkach, szerokojajowate, bardzo duże, do 30 cm długości, a na młodych przyrostach nawet do 60-70 cm. U nasady sercowate, na wierzchołku zaostrzone, czasami płytko klapowane, po obu stronach owłosione, ciemnozielone.
Kwiaty rurkowate, długości 6-7 cm, z 5 łatkami, fioletowoniebieskie, zebrane w liczne, wyprostowane, kilkudziesięciokwiatowe grona. Rozwijają się w końcu kwietnia, przed rozwojem liści. Drzewo podczas kwitnienia wygląda przepięknie i należy do najładniejszych jakie rosną w naszym klimacie. Pąki kwiatowe zawiązują się w sierpniu, wrześniu i są dobrze widoczne przez cały okres zimy. Niestety są one wrażliwe na mróz i jeśli przemarzną to roślina nie kwitnie lub kwitnie bardzo słabo. W naszych warunkach klimatycznych paulownia kwitnie obficie raz na kilka lat po zimach, w których temperatura nie spada poniżej –15^oC. W cieplejszych rejonach kraju obfite kwitnienia zdarzają się częściej.
Owoce to duże, zdrewniałe torebki jajowatego kształtu, długości 3-4 cm, pozostające na roślinach nawet przez dwa lata. Nasiona bardzo drobne, ze skrzydełkami.
Gatunek naturalnie występuje w środkowych Chinach.
Drzewo nie do końca odporne na mrozy (strefa 6b), często przemarzają pąki kwiatowe oraz młode, niezdrewniałe pędy.
Mało wybredna, co do rodzaju gleby rośnie dobrze zarówno na glebach ubogich, jak i żyznych o odczynie od kwaśnego po zasadowe, umiarkowanie wilgotne. Drzewo to jest zaliczane do gatunków pionierskich. Odporne na suszę i warunki miejskie.
U nas ze względu na wrażliwość na mrozy ma znaczenie amatorskie. Polecany do sadzenia w ogrodach przydomowych, gdzie sadzimy go w miejscach ciepłych i osłoniętych od wiatru.
W krajach o cieplejszym klimacie bardzo mocno się rozsiewa, wyrastając samoistnie w różnych miejscach np. przy i na murach w rynnach itp.
Jest gatunkiem krótkowiecznym.