ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEPhiladelphus (Jaśminowiec)
wyświetl: 

Philadelphus coronarius 'Aureus'
(Philadelphus caucasicus \'Aureus\')

Jaśminowiec wonny 'Aureus' (jaśminowiec kaukaski \'Aureus)

Philadelphus coronarius 'Aureus' - Jaśminowiec wonny 'Aureus'
pokrój  płaskokulisty
stanowisko  słonecznestanowisko  półcieniste
strefa klimatyczna
5a
wysokość
1-2 m
szerokość
2-3 m
pora kwitnienia
VI, VII
Philadelphus coronarius 'Aureus' - Jaśminowiec wonny 'Aureus'
Philadelphus coronarius 'Aureus' - Jaśminowiec wonny 'Aureus'
Philadelphus coronarius 'Aureus' - Jaśminowiec wonny 'Aureus'

Rodzina: Hydrangeaceae - hortensjowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Niski, gęsty krzew o pokroju półkulistym dorastający do wysokości 1,5 m i osiągający średnicę 2-2,5 m. Gałązki cienkie, wyprostowane. Kora brązowa, nie łuszcząca się.
Ulistnienie bardzo gęste. Liście rozwijają się wcześnie na wiosnę, są żółte lub cytrynowożółte, jajowate, długości 5-8 cm, ostro zakończone, z małymi ząbkami.
Kwiaty 4-5-płatkowe, kremowobiałe, intensywnie pachnące, pojedyncze. Płatki szerokojajowate, wycięte na szczycie. Kwiatostany 3-9-kwiatowe, niezbyt liczne i słabo widoczne na tle żółtych liści. Wcześnie zakwitają (koniec czerwca) i kwitną długo.
Owoce to niewielkie torebki dojrzewające jesienią i pozostające na krzewach przez całą zimę. Nie są dekoracyjne, a wręcz jest to cecha nieco szepcząca.
Odmiana nieznanego pochodzenia w uprawie znana już od 1872 roku. W Polsce po raz pierwszy w Szkółkach Żbikowskich w 1882 roku.
Odporna na mrozy (strefa 5a).
Najlepiej rośnie na glebach gliniastych, przepuszczalnych, wapiennych lub obojętnych, umiarkowanie wilgotnych. Rośliny wytrzymałe na suszę i warunki miejskie. W okresie kwitnienia jeśli wystąpi susza należy podlewać, gdyż kwiaty szybko więdną. Stanowisko słoneczne, liście nie są przypalane przez słońce.
Stosuje się ją w ogrodach przydomowych, parkach i zieleni osiedlowej. Najlepiej wygląda posadzona w grupie złożonej z kilku egzemplarzy, ale też pojedynczo na trawniku. Stosowana w ogrodach w kompozycjach z innymi krzewami. Można stosować na formowane, ale niewysokie żywopłoty. Jedna z najlepszych odmian o żółtych liściach.
Dobrze znosi przesadzanie. Co 3-4 lata konieczne jest dokonanie silnego ciecia w celu odmłodzenia krzewu. Cięcie wykonuje się latem po kwitnieniu.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne, półcieniste
pokrój płaskokulisty
wysokość 1-2 m
szerokość 2-3 m
kolor kwiatówbiały
pora kwitnieniaVI, VII
kolor owocówniepozorne
pora owocowaniajesień
kształt liściaeliptyczny
kolor liściżółtozielony, żółty/złocisty
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąbrązowy, łuszcząca się kora
pora największej atrakcyjnościwiosna, lato
strefa klimatyczna5a
rodzaj glebygliniasto-piaszczysta, próchniczna, przeciętna, przepuszczlna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebyobojętna, słabo zasadowa, zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkowepachnące kwiaty
zastosowaniekompozycje naturalistyczne (parki i ogrody), parki, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianynieznane
© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.