Physocarpus opulifolius 'Luteus'

Pęcherznica kalinolistna 'Luteus'

4a

2-3 m

2-3 m

VI, VII

Rodzina: Rosaceae - różowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Krzew osiągający wysokość do 3 m i podobną średnicę. Pokrój zaokrąglony, główne pędy sztywne i wyprostowane, boczne cieńsze i przewisające. Rośnie szybko, do około 50 cm rocznie. Młode pędy jasnobrązowe w starszym wieku z łuszczącą się korą
Liście owalne, 3-5-klapowe, grubo ząbkowane, długości do 13 cm. Blaszka liściowa wiosną jasnożółta w lecie żółtozielona . W miejscach mniej oświetlonych zielonożółta. Jesienią przebarwiają się na żółtoczerwono.
Kwiaty białe zebrane w baldachowate kwiatostany średnicy 4-5 cm. Kwitnie obficie w końcu czerwca i na początku lipca.
Owoce (rozdęte mieszki) dojrzewając w końcu sierpnia przybierają kolor czerwony.
Odmiana nieznanego pochodzenia znana już przed 1864.
Całkowicie odporna na mrozy (strefa 4)
Mało wymagająca, co do podłoża, równie dobrze rośnie na glebach zarówno suchych, jak i mokrych, o odczynie od kwaśnego po zasadowy.
Wymaga stanowiska słonecznego, ale też dobrze rośnie w półcieniu jednak ma wtedy nieco gorsze wybarwienie. Na bardzo nasłonecznionym stanowisku i suchej glebie mogą pojawić się przypalenia na liściach.
Wytrzymała na suszę i warunki miejskie, zanieczyszczenia powietrza i gleby.
Polecana zarówno do ogrodów przydomowych, jak i zieleni osiedlowej. Może być sadzona w parkach, pasach przyulicznych i przy autostradach. Najlepiej wygląda posadzona w grupach, ale także i pojedynczo na trawniku lub rabacie. Stosowana w kompozycjach z innymi odmianami pęcherznicy oraz z innymi krzewami.
Bardzo dobrze znosi cięcie. Co 2-3 lata zaleca się wycinać najstarsze pędy. Nadaje się na strzyżone żywopłoty i nieznacznie formowane, niewysokie szpalery.
Dobrze znosi przesadzanie.