Platanus ×hispanica 'Acerifolia'
(Platanus ×acerifolia (Aiton) Willd., Platanus hybrida Brot.)
Platan klonolistny 'Acerifolia'
Rodzina: Platanaceae - platanowate
Grupa: LIŚCIASTE
Opis:
Duże drzewo dorastające do 35 m wysokości. Korona, szeroka, rozłożysta, o średnicy do 20 m. Pień niski i gruby, często rozgałęziony tuż nad ziemią na kilka grubych konarów. Kora gładka, bez spękań, szarobrązowa, łuszcząca się łaciato dużymi płatami. Kora pod złuszczonymi fragmentami zielonawoszara, żółta lub oliwkowa. Młode pędy oliwkowe.
Liście duże, klapowane, przypominają liście klonu. Blaszka liściowa 5-klapowa, długości 20 cm i szerokości nawet do 25 cm, ostro ząbkowana, zielona lub jasnozielona, skórzasta i błyszcząca. Liście jesienią przebarwiają się na żółto lub żółtobrązowo.
Rośliny jednopienne. Kwiaty niepozorne, skupione w rozdzielnopłciowe główki, raczej bez znaczenia ozdobnego.
Owoce to wrzecionowate orzeszki, zebrane w główki o średnicy 2 cm. Na szypułce zwykle po dwa. Po opadnięciu liści stanowią przez krótki czas do opadnięcia ciekawą ozdobę. Późną jesienią lub zimą rozpadają się.
Pochodzenie gatunku i odmiany nie jest do końca pewne, jednak przypuszcza się, że jest mieszańcem pomiędzy platanem wschodnim (Platanus orientalis) a zachodnim (P. occidentalis). Znany w Europie od około 1700 roku.
W młodym wieku nie całkiem odporny na mrozy (strefa 6a), starsze okazy wytrzymują nasze zimy bez problemu.
Wymaga dość żyznych, świeżych gleb, umiarkowanie wilgotnych. Najbardziej wskazane gleby gliniasto-piaszczyste, o odczynie lekko kwaśnym, łatwo nagrzewające się. Stanowisko słoneczne. Wytrzymały na warunki miejskie i przemysłowe. Odporny na niską wilgotność powietrza.
Polecany do parków, jako drzewo samotne, z dużą ilością miejsca dla rozwoju korony, sadzony na trawnikach, nad wodą lub też jako drzewo alejowe. Używany do obsadzania szerokich ulic i alei. Bardzo dobrze znosi przesadzanie, nawet w starszym wieku (wiosną i z bryłą korzeniową). Toleruje też cięcie, czasami stosowany na wysokie, strzyżone szpalery.
Wrażliwy na grzyb Gloeosporium nervisequum, atakujący liście w okresie wiosennym i powodującym ich opadanie.
Młode części rośliny (liście, pędy) pokryte są gwiazdkowatymi włoskami, które u niektórych osób mogą powodować uczulenia.
Bardzo ładne i malowniczo wyglądające drzewo ozdobne z liści w okresie wiosenno-letnim, jak i z kory po opadnięciu liści.
grupa | LIŚCIASTE |
---|
stanowisko | słoneczne |
---|
pokrój | rozłożysty |
---|
wysokość | powyżej 30 m |
---|
szerokość | 15-20 m |
---|
kolor kwiatów | kwiaty niepozorne |
---|
pora kwitnienia | V |
---|
kolor owoców | brązowy |
---|
pora owocowania | X |
---|
kształt liścia | dłoniastoklapowany |
---|
kolor liści | zielony |
---|
kolor liści jesienią | żółty, brązowy |
---|
kolor pędów zimą | oliwkowy, łuszcząca się kora |
---|
pora największej atrakcyjności | lato, zima |
---|
strefa klimatyczna | 6a |
---|
rodzaj gleby | gliniasto-piaszczysta |
---|
wilgotność gleby | podłoże umiarkowanie wilgotne |
---|
odczyn gleby | lekko kwaśna |
---|
warunki uprawy | |
---|
cechy użytkowe | |
---|
zastosowanie | ulice, parki, zadrzewienia krajobrazowe, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna |
---|
wystepowanie gatunku | |
---|
pochodzenie odmiany | nieznane |
---|