ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEStewartia (Stewarcja)
wyświetl: 

Stewartia pseudocamellia Maxim.

Stewarcja kameliowata

Stewartia pseudocamellia - Stewarcja kameliowata
pokrój  nieregularnypokrój  szerokokolumnowypokrój  parasolowaty
stanowisko  słonecznestanowisko  półcieniste
strefa klimatyczna
6b
wysokość
5-10 m
szerokość
2-3 m, 3-5 m
pora kwitnienia
VII, VIII
Stewartia pseudocamellia - Stewarcja kameliowata
Stewartia pseudocamellia - Stewarcja kameliowata
Stewartia pseudocamellia - Stewarcja kameliowata
Stewartia pseudocamellia - Stewarcja kameliowata

Rodzina: Theaceae - herbatowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Niewysokie, wolno rosnące drzewko u nas dorastające do 6-8 m wysokości (w ojczyźnie nawet do 20 m). Pokrój początkowo wąskokolumnowy, z wiekiem szerokokolumnowy, czasami parasolowaty lub nieregularny. Pędy wzniesione, lekko przewisające na końcach. Kora bardzo dekoracyjna, czerwonawa, łuszcząca się płatami. Po odpadnięciu ukazują się plamy barwy żółtej, pomarańczowobrązowej lub czerwonej. Bardzo często formy o kilku pniach.
Liście eliptyczne lub jajowate, długości 15-10 cm, ciemnozielone, ząbkowane na brzegu. Jesienią liście przebarwiają się na pomarańczowo lub czerwono.
Kwiaty rozwijają się z kulistych pąków, są pojedyncze, kubkowatego kształtu, o średnicy 5-8 cm. Mają białe zabarwienie z dużą ilością żółtych pręcików. Płatki duże zachodzące na siebie, na brzegu lekko pofalowane. Pojedyncze kwiaty krótkotrwałe, po 3-4 dniach opadają w całości. Kwitnie długo, poszczególne kwiaty rozwijają się stopniowo, od początku lipca do początku sierpnia. Kwiaty zapylane przez pszczoły.
Owoce czerwone torebki, duże, pięciokanciaste, eliptyczne, 2-3 cm długości.
Gatunek naturalnie występuje w centralnej i południowej Japonii oraz Południowej Korei. Nazwa rodzajowa na cześć Johna Stuarta botanika i ogrodnika, patrona Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Kew.
Gatunek może u nas nieznacznie przemarzać (strefa 6b), ale stosunkowo szybko się regeneruje.
Gatunek wymaga gleby, próchnicznej, żyznej, dobrze uprawionej o odczynie kwaśnym do obojętnego. Nie lubi nadmiaru wody w glebie. Wrażliwy na suszę. Nadmierna susza powoduje zrzucanie pąków kwiatowych. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu lub w lekkim półcieniu. Sadzi się w miejscach zacisznych, osłoniętych od wiatru. Młode egzemplarze zaleca się okrywać na zimę matami lub agrowłókniną.
Korzenie ułożone są płytko, dlatego wskazane jest ściółkowanie powierzchni korą i ograniczenie prac, które mogłyby je niszczyć. W miesiącach letnich, jeśli występuje susza wskazane podlewanie.
Gatunek doskonały do ogrodów przydomowych, parków i zielni osiedlowej. Najlepiej wygląda jako soliter, choć można go sadzić także w niewielkich grupach.
Piękny i dekoracyjny podczas kwitnienia w okresie lata oraz jesienią, gdy przebarwiają się liście i zimą z powodu ładnej kory.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne, półcieniste
pokrój nieregularny, szerokokolumnowy, wąskokolumnowy, parasolowaty
wysokość 5-10 m
szerokość 2-3 m, 3-5 m
kolor kwiatówbiały
pora kwitnieniaVII, VIII
kolor owocówbrązowy, czerwony
pora owocowaniaIX
kształt liściajajowaty
kolor liścizielony
kolor liści jesieniączerwony/purpurowy, pomarańczowy
kolor pędów zimączerwony, łuszcząca się kora
pora największej atrakcyjnościlato, jesień
strefa klimatyczna6b
rodzaj glebypróchniczna, przepuszczlna, żyzna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkowe
zastosowanieparki, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody orientalne, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunkuKorea, Japonia
pochodzenie odmiany

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.