ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEBerberis (Berberys)
wyświetl: 

Berberis thunbergii 'Atropurpurea'

Berberys Thunberga 'Atropurpurea'

Berberis thunbergii 'Atropurpurea' - Berberys Thunberga 'Atropurpurea'
pokrój  kulisty
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
4a, 4b, 5a
szerokość
0,5-1 m
pora kwitnienia
VI
Berberis thunbergii 'Atropurpurea' - Berberys Thunberga 'Atropurpurea'

Rodzina: Berberidaceae - berberysowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Niewysoki krzew dorastający do 0,5-1 m wysokości, o dość regularnym, kulistym pokroju. Gałązki sztywne, krótkie, w starszym wieku łukowato wygięte, z krótkimi (0,5-2 cm długości), sztywnymi, pojedynczymi cierniami. Pędy bruzdkowane, czerwone lub czerwonobrązowe.
Liście drobne, łopatkowate, długości 1-3 cm, całobrzegie, klinowate u podstawy i tępe na wierzchołku. Z wierzchu purpurowoczerwone, na spodniej stronie nieco jaśniejsze. Jesienią przebarwiają się na czerwonopomarańczowo.
Kwiaty z zewnątrz zaczerwienione, wewnątrz ciemnożółte, średnicy 5-10 mm, zwisające pojedynczo lub zebrane po kilka sztuk w kątach liści na dolnej stronie pędów. Kwitnie w końcu maja i na początku czerwca. Kwiaty charakterystycznie pachnące. Kwiaty miododajne.
Owoce eliptyczne, długości do 1 cm, jasnoczerwone, błyszczące, zwisają po 1-5 sztuk na krótkich szypułkach wzdłuż pędów. Dojrzewają we wrześniu i bardzo długo pozostają na krzewie. Owoce czasami zjadane przez ptaki.
Znaleziona w 1887 roku, opisał ją w 1913 roku Leon Renault, a wprowadzona do handlu przez szkółki Chenaulta we Francji w 1923 roku.
Odporna na mróz (strefa 4-5a).
Mało wymagająca odmiana, najlepiej rośnie na glebach lekkich i przepuszczalnych, ale dostatecznie wilgotnych, o odczynie od słabo kwaśnego po lekko zasadowy. Odporna na suszę. Źle rośnie na glebach ciężkich i bardzo mokrych. Sadzi się ją w miejscach nasłonecznionych. Odporna na warunki miejskie i niewielkie zasolenie.
Polecana do parków, zieleni miejskiej i ogrodów przydomowych. Może być sadzona przy ulicach i w pasach między jezdniami. Nadaje się na żywopłoty i nieformowane szpalery. Przydatna do obsadzania skarp. Najlepiej wygląda sadzona w grupach po kilka sztuk.
Dekoracyjna przez cały okres wegetacji oraz jesienią, kiedy przebarwiają się jej liście.
Odmiana stosunkowo zmienna, gdyż często rozmnażana z nasion stąd konieczność zakupu w dobrych szkółkach, które sprzedają wartościowy materiał.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój kulisty
wysokość
szerokość 0,5-1 m
kolor kwiatówczerwony, żółty
pora kwitnieniaVI
kolor owocówczerwony
pora owocowaniaIX, X
kształt liściałopatkowaty
kolor liściczerwony/purpurowy
kolor liści jesieniączerwony/purpurowy
kolor pędów zimą
pora największej atrakcyjnościwiosna, lato, jesień
strefa klimatyczna4a, 4b, 5a
rodzaj glebygliniasto-piaszczysta, piaszczysta
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkoweroślina miododajna, roślina kolczasta/ciernista/kłująca, przydatna dla ptaków
zastosowanieżywopłoty formowane, żywopłoty naturalne, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyFrancja

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.