Berberis thunbergii 'Aurea'

Berberys Thunberga 'Aurea'

5a

1-2 m

1-2 m

VI

Rodzina: Berberidaceae - berberysowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Niewysoki krzew dorastający do 1-1,2 m wysokości, o dość regularnym, kulistym pokroju w młodości i nieco rozłożystym w starszym wieku. Gałązki sztywne, starsze nieco przewisające, z krótkimi (0,5-2 cm długości), sztywnymi, pojedynczymi cierniami. Pędy bruzdkowane, żółte lub zielonkawożółte.
Liście drobne, łopatkowate, długości 1-2 cm, całobrzegie, klinowate u podstawy i tępe na wierzchołku. Przez cały okres wegetacji intensywnie żółte, czasami lekko zaczerwienione. Jesienią przebarwiają się na czerwono.
Kwiaty białe, średnicy 5-10 mm, zwisające pojedynczo lub zebrane po kilka sztuk w kątach liści na dolnej stronie pędów, na tle liści prawie niewidoczne. Kwitnie w końcu maja i na początku czerwca. Kwiaty charakterystycznie pachnące. Kwiaty są miododajne.
Owoce eliptyczne, długości do 1 cm, jasnoczerwone, błyszczące, zwisają po 1-5 sztuk na krótkich szypułkach wzdłuż pędów. Dojrzewają we wrześniu i bardzo długo pozostają na krzewie.
Odmiana, o której wiadomo jedynie to, że powstała w USA przed 1950 rokiem.
Odporna na mróz (strefa 5a).
Mało wymagająca odmiana, najlepiej rośnie na glebach lekkich i przepuszczalnych, ale dostatecznie wilgotnych, o odczynie od słabo kwaśnego po lekko zasadowy. Odporna na suszę. Źle rośnie na glebach ciężkich i bardzo mokrych. Powinna być sadzona w miejscach półcienistych, gdyż silne słońce powoduje przypalenia liści.
Polecana do parków, zieleni miejskiej i ogrodów przydomowych. Nadaje się na żywopłoty i nieformowane szpalery. Przydatna do obsadzania skarp. Najlepiej wygląda sadzona w grupach po kilka sztuk. Często stosowana w kompozycjach kolorystycznych z innymi krzewami.
Bardzo dekoracyjna odmiana o ładnych złotożółtych liściach, obecnie jednak wypierana przez nowe żółtolistne odmiany odporne na słońce.