Catalpa bignonioides 'Aurea'
Surmia bignoniowa 'Aurea' (katalpa bignoniowata \'Aurea\', surmia zwyczajna \'Aurea\')
6a
10-15 m
5-10 m, 10-15 m
VII, VIII
Rodzina: Bignoniaceae - bignoniowate
Grupa: LIŚCIASTE
Opis:
Drzewo dorastające do wysokości 10-15 m. Pień krótki, najczęściej krzywy, z jasnobrązową korą. Korona szeroka, rozłożysta, ale niezbyt gęsta. Pędy grube, sztywne, kruche i łamliwe.
Liście duże, długości 10-25 cm, sercowate, na wierzchołku krótko zaostrzone, bez klap, wiosną intensywnie złotożółte, później żółtozielone, na spodzie gęsto owłosione, całobrzegie. Wiosną późno się rozwijają, a zaraz po rozwinięciu są purpurowe. Jesienią przebarwiają się na żółtozielono, szybko opadają zaraz po pierwszych przymrozkach. Po roztarciu nieprzyjemnie pachną.
Kwiaty duże, zrosłopłatkowe, o średnicy 3-4 cm, zebrane w dość duże, stożkowate wiechy długości do 35 cm. Płatki białe, na brzegach fryzowane, wewnątrz fioletowo nakrapiane, z dwoma żółtymi pasami. Kwitnie w lipcu lub sierpniu, ale kwiaty na tle żółtozielonych liści niezbyt dobrze widoczne. Kwitnienie mniej obfite niż u typu.
Owocem są torebki przypominające strąki długości 20-30 cm i średnicy 6-8 mm. Pozostają na drzewie aż do wiosny stanowiąc ciekawą dekorację.
Odmiana pochodzenia francuskiego, po raz pierwszy opisana w 1877 roku.
Dość odporna na mróz, jedynie w młodym wieku może nieco przemarzać (strefa 6a).
Wymaga gleb żyznych, głęboko uprawionych, przepuszczalnych, ale dość wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego po obojętny, a nawet lekko zasadowy. Najlepiej sadzić ją w pełnym słońcu, ale jeśli rośnie w zbyt suchym miejscu słońce może przypalać liście. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza i słabe zasolenie. Nie nadaje się jednak do nasadzeń przyulicznych, gdyż jej pędy są kruche i łamliwe.
Polecana do parków, zieleni osiedlowej i większych ogrodów przydomowych. Ładne drzewo krajobrazowe. Najlepiej wygląda posadzona pojedynczo na trawniku, szczególnie na ciemnym tle.
Drzewo ze względu na późny rozwój liści i wczesne ich zrzucanie pozostaje w stanie bezlistnym niemal przez 7 miesięcy w roku.
Nie lubi przesadzania.
grupa | LIŚCIASTE |
---|
stanowisko | słoneczne |
---|
pokrój | rozłożysty |
---|
wysokość | 10-15 m |
---|
szerokość | 5-10 m, 10-15 m |
---|
kolor kwiatów | biały |
---|
pora kwitnienia | VII, VIII |
---|
kolor owoców | zielony |
---|
pora owocowania | X |
---|
kształt liścia | sercowaty |
---|
kolor liści | żółty/złocisty |
---|
kolor liści jesienią | żółty |
---|
kolor pędów zimą | niedekoracyjne |
---|
pora największej atrakcyjności | późna wiosna, jesień |
---|
strefa klimatyczna | 6a |
---|
rodzaj gleby | przepuszczlna, żyzna |
---|
wilgotność gleby | podłoże wilgotne |
---|
odczyn gleby | kwaśna, lekko kwaśna |
---|
warunki uprawy | |
---|
cechy użytkowe | konary podatne na wyłamywanie |
---|
zastosowanie | kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody), parki, zadrzewienia krajobrazowe, zieleń osiedlowa, zieleń publiczna, ogrody przydomowe |
---|
wystepowanie gatunku | |
---|
pochodzenie odmiany | Francja |
---|