ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTECatalpa (Surmia)
wyświetl: 

Catalpa speciosa 'Pulverulenta'

Surmia wielkokwiatowa 'Pulverulenta' (surmia okazała \'Pulverulenta\', katalpa wielkokwiatowa \'Pulverulenta\', katalpa okazała \'Pulverulenta\')

Catalpa speciosa 'Pulverulenta' - Surmia wielkokwiatowa 'Pulverulenta'
pokrój  płaskokulisty
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
7a
wysokość
3-5 m
szerokość
2-3 m
pora kwitnienia
VI, VII
Catalpa speciosa 'Pulverulenta' - Surmia wielkokwiatowa 'Pulverulenta'
Catalpa speciosa 'Pulverulenta' - Surmia wielkokwiatowa 'Pulverulenta'

Rodzina: Bignoniaceae - bignoniowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Niskie drzewo dorastające do 3-5 m wysokości, bardzo często także w formie krzewiastej. Korona szeroka, zaokrąglona i nieco spłaszczona. Pień krótki, ugałęziony niemal od samej ziemi .
Liście sercowate, bez klap, długości 10-15 cm, zaostrzone na wierzchołku, jasnozielone z licznymi, bardzo drobnymi, białymi plamkami, na wierzchu nagie oraz błyszczące, a na spodniej stronie miękko owłosione. Liście późno rozwijają się na wiosnę i opadają zaraz po pierwszych jesiennych przymrozkach.
Kwiaty dość duże, rurkowate, długości 3-4 cm i średnicy 2-2,5 cm, białe z purpurowymi plamkami w gardzieli. Kwiaty zebrane w kilkukwiatowe kwiatostany. Kwitnie na przełomie czerwca i lipca, mało obficie i u nas bardzo rzadko.
Owoce to torebki przypominające strąki długości 25-40 cm i około 1-1,5 cm średnicy. Pozostają na drzewie przez całą zimę. Owocuje bardzo rzadko.
Odmiana wprowadzona do handlu przez szkółki B. Paul & Son, z Wielkiej Brytanii w1908 roku.
Bardzo wrażliwa na mróz (strefa 6b-7a). Pędy mniej lub bardziej przemarzają niemal co roku.
Wymaga gleb żyznych, głęboko uprawionych, przepuszczalnych, ale dość wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego po obojętny, a nawet lekko zasadowy. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza, słabe zasolenie i suszę.
Polecana właściwie do najcieplejszych rejonów kraju. Najlepiej wygląda posadzona pojedynczo na trawniku na ciemnym tle. Należy ją sadzić w miejscach zacisznych i osłoniętych od wiatru. Ze względu na wrażliwość na mróz ma znaczenie jedynie amatorskie, do sadzenia w ogrodach przydomowych.
Bardzo dekoracyjna poprzez ładne liście.
Na zimę wskazane jest okrywanie rośliny.
Nie lubi przesadzania.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój płaskokulisty
wysokość 3-5 m
szerokość 2-3 m
kolor kwiatówbiały
pora kwitnieniaVI, VII
kolor owocówzielony
pora owocowaniaIX, X
kształt liściasercowaty
kolor liściżółtozielony, wielobarwne (pstre, obrzeżone)
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąniedekoracyjne
pora największej atrakcyjnościwiosna
strefa klimatyczna7a
rodzaj glebyprzepuszczlna, żyzna
wilgotność glebypodłoże wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa
warunki uprawywskazane okrycie na zimę
cechy użytkowe
zastosowanieogrody przydomowe
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyWielka Brytania

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.