Catalpa speciosa 'Pulverulenta'

Surmia wielkokwiatowa 'Pulverulenta' (surmia okazała \'Pulverulenta\', katalpa wielkokwiatowa \'Pulverulenta\', katalpa okazała \'Pulverulenta\')

7a

3-5 m

2-3 m

VI, VII

Rodzina: Bignoniaceae - bignoniowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Niskie drzewo dorastające do 3-5 m wysokości, bardzo często także w formie krzewiastej. Korona szeroka, zaokrąglona i nieco spłaszczona. Pień krótki, ugałęziony niemal od samej ziemi .
Liście sercowate, bez klap, długości 10-15 cm, zaostrzone na wierzchołku, jasnozielone z licznymi, bardzo drobnymi, białymi plamkami, na wierzchu nagie oraz błyszczące, a na spodniej stronie miękko owłosione. Liście późno rozwijają się na wiosnę i opadają zaraz po pierwszych jesiennych przymrozkach.
Kwiaty dość duże, rurkowate, długości 3-4 cm i średnicy 2-2,5 cm, białe z purpurowymi plamkami w gardzieli. Kwiaty zebrane w kilkukwiatowe kwiatostany. Kwitnie na przełomie czerwca i lipca, mało obficie i u nas bardzo rzadko.
Owoce to torebki przypominające strąki długości 25-40 cm i około 1-1,5 cm średnicy. Pozostają na drzewie przez całą zimę. Owocuje bardzo rzadko.
Odmiana wprowadzona do handlu przez szkółki B. Paul & Son, z Wielkiej Brytanii w1908 roku.
Bardzo wrażliwa na mróz (strefa 6b-7a). Pędy mniej lub bardziej przemarzają niemal co roku.
Wymaga gleb żyznych, głęboko uprawionych, przepuszczalnych, ale dość wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego po obojętny, a nawet lekko zasadowy. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza, słabe zasolenie i suszę.
Polecana właściwie do najcieplejszych rejonów kraju. Najlepiej wygląda posadzona pojedynczo na trawniku na ciemnym tle. Należy ją sadzić w miejscach zacisznych i osłoniętych od wiatru. Ze względu na wrażliwość na mróz ma znaczenie jedynie amatorskie, do sadzenia w ogrodach przydomowych.
Bardzo dekoracyjna poprzez ładne liście.
Na zimę wskazane jest okrywanie rośliny.
Nie lubi przesadzania.