Cladrastis kentukea (Dum.Cours.) Rudd (Cladrastis lutea (Michx.) K.Koch, Cladrastis tinctoria Raf.)

Strączyn żółty

3

10-15 m

5-10 m

V

Rodzina: Fabaceae - bobowate (Leguminosae - strączkowe, Papilionaceae - motylkowate)

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Drzewo dorastające u nas do 10-15 m wysokości, początkowo o pokroju jajowatym, później kulistym, mocno spłaszczonym. Korona rzadka, nisko rozgałęziona, często wielopniowa. Drewno kruche, zabarwiające się po zranieniu na żółto. Rośnie bardzo powoli.
Liście duże, do 40 cm długości, nieparzysto pierzaste, złożone z 5-11 eliptycznych listków długości do 10 cm i szerokości do 8 cm, całobrzegich, nagich i jasnozielonych, jesienią przebarwiających się na intensywnie żółty kolor.
Kwiaty motylkowe, białe, drobne długości do 2,5 cm, słabo pachnące, zebrane w zwisające i luźne grona długości do 40 cm. Kwitnie od połowy do końca maja. Kwitnienie jest zwykle bardzo obfite, ale nieregularne. U nas zawsze po obfitym kwitnieniu następuje, co najmniej roczna przerwa, ale może ona się wydłużyć do 2-4 lat. Kwiaty miododajne.
Owocem są strąki, które opadają dopiero w następnym roku po kwitnieniu.
Naturalnie występuje we wschodnich rejonach Stanów Zjednoczonych.
Odporny na mróz (strefa 3), jednak młode okazy mogą przemarzać, w starszym wieku nawet w najbardziej surowe zimy przemrożenia nie występują.
Wymaga gleb żyznych, głęboko uprawionych, żyznych dość wilgotnych, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Wymaga miejsc nasłonecznionych, ale znosi także lekki półcień. Sadzi się go w miejscach osłoniętych od wiatru, gdyż kruche pędy i gałęzie mogą być uszkadzane przez wiatr. Należy unikać sadzenia w pobliżu dróg, aby gałęzie nie wyrastały nad drogami i ścieżkami.
Polecany do nasadzeń parkowych i ogrodów przydomowych. Sadzi się go pojedynczo, jako soliter lub w grupach kompozycyjnych ze względu na piękne przebarwienie się liści jesienią. W okresie kwitnienia także bardzo dekoracyjny, ale ten efekt trwa bardzo krótko.