ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEFagus (Buk)
wyświetl: 

Fagus sylvatica 'Aurea Pendula'

Buk pospolity 'Aurea Pendula' (buk zwyczajny \'Aurea Pendula\')

Fagus sylvatica 'Aurea Pendula' - Buk pospolity 'Aurea Pendula'
pokrój  płaczący
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
5a
wysokość
10-15 m
szerokość
2-3 m, 3-5 m
pora kwitnienia
wiosna
Fagus sylvatica 'Aurea Pendula' - Buk pospolity 'Aurea Pendula'
Fagus sylvatica 'Aurea Pendula' - Buk pospolity 'Aurea Pendula'

Rodzina: Fagaceae - bukowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Drzewo dorastające do 10-15 m wysokości i stosunkowo małej szerokości (2-4 m). Pokrój zwisły. Odmiana wytwarza wyraźny przewodnik z przewisającym wierzchołkiem. Pędy boczne zwisają do dołu wzdłuż pnia, jednak niektóre gałęzie odrastają początkowo z pnia pod kątem ostrym, po 2-3 latach poziomego wzrostu gałęzie takie zaczynają przewisać do dołu, gałązki boczne zwisają do dołu.
Liście eliptyczne lub jajowate, długości 5-8 cm i szerokości do 5-6 cm, całobrzegie lub nieznacznie falisto-klapowane. Wiosną zaraz po rozwinięciu się cytrynowożółte, później żółte. W okresie lata żółtozielone, jesienią przebarwiają się na żółtobrązowo. Dość sztywne i błyszczące.
Kwiaty drobne, bez znaczenia ozdobnego, rozwijają się w końcu kwietnia lub na początku maja.
Owoce bez znaczenia dekoracyjnego, złożone z czterech zdrewniałych okryw, pokrytych drobnymi, zwykle szydlastymi wyrostkami, dojrzewają w połowie września.
Odmiana znaleziona w szkółkach van der Boma w Oudenbosch (w Holandii) przed 1900 rokiem. Jest mutantem powstałym na odmianie ‘Pendula’.
Odporna na mróz (strefa 5a), ale młode, rozwijające się liście są bardzo narażone na przymrozki.
Wymagająca, co do podłoża. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, głęboko uprawionych, gliniastych lub piaszczysto-gliniastych, o dużej zawartości próchnicy oraz umiarkowanie wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego po obojętny. Na glebach ubogich, nadmiernie suchych lub też mokrych rośnie słabo. Wymaga stanowisk jasnych, ale nie w pełni nasłonecznionych, gdyż jest bardzo wrażliwa na przypalanie liści.
Drzewo do wysadzania w parkach, zieleni osiedlowej oraz w dużych ogrodach przydomowych. Odmiana najlepiej prezentuje się posadzona jako soliter na trawniku zwłaszcza na ciemnym tle.
Należy sadzić i przesadzać z bryłą ziemi.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój płaczący, płaczący o pędach podnoszących się
wysokość 10-15 m
szerokość 2-3 m, 3-5 m
kolor kwiatówkwiaty niepozorne
pora kwitnieniawiosna
kolor owocówbrązowy, niepozorne
pora owocowaniaIX
kształt liściaeliptyczny, jajowaty
kolor liściżółtozielony, żółty/złocisty
kolor liści jesieniążółty, pomarańczowy
kolor pędów zimąszary
pora największej atrakcyjnościwiosna, jesień
strefa klimatyczna5a
rodzaj glebygliniasta, gliniasto-piaszczysta, żyzna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkowe
zastosowaniealeje parkowe, kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody), parki, żywopłoty naturalne, zieleń osiedlowa, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyHolandia
© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.