ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEFagus (Buk)
wyświetl: 
ROŚLINA POLECANA !

Fagus sylvatica 'Purpurea Pendula'

Buk pospolity 'Purpurea Pendula'

Fagus sylvatica 'Purpurea Pendula' - Buk pospolity 'Purpurea Pendula'
pokrój  płaczący
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
5a
wysokość
zależy od wysokości podkładki
szerokość
2-3 m
pora kwitnienia
wiosna
Fagus sylvatica 'Purpurea Pendula' - Buk pospolity 'Purpurea Pendula'
Fagus sylvatica 'Purpurea Pendula' - Buk pospolity 'Purpurea Pendula'
Fagus sylvatica 'Purpurea Pendula' - Buk pospolity 'Purpurea Pendula'

Rodzina: Fagaceae - bukowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Niewielkie drzewo, bardzo powoli rosnące, o gęstej koronie zbudowanej ze zwisających łukowato gałęzi. Odmiana sama nie rośnie w górę, dlatego albo jest szczepiona na wysokich podkładkach, bądź też jeden z jej pędów podwiązywany jest do podpory.
Liście duże, długości 10-12 cm i sztywne, eliptyczne lub jajowate, jakby skórzaste, lekko błyszczące, ciemnoczerwone, z czasem purpurowobrązowe. Jesienią przebarwiają się na żółto. Niekiedy dochodzi do rewersyjnej utraty jednej z cech, wtedy w górę „wystrzela” pęd, którego liście są czerwone lub też w koronie pojawiają się liście zielone.
Kwiaty drobne, bez znaczenia ozdobnego, rozwijają się w końcu kwietnia lub na początku maja. Kwitną tylko bardzo stare egzemplarze.
Owoce bez znaczenia dekoracyjnego, złożone z czterech zdrewniałych purpurowych okryw, pokrytych drobnymi, zwykle szydlastymi wyrostkami, dojrzewają w połowie września.
Odmiana nieznanego pochodzenia po raz pierwszy opisana w Niemczech w 1865 roku jako sport odmiany ‘Purpurea’.
Odporna na mróz (strefa 5a), ale niekiedy późne wiosenne przymrozki mogą uszkadzać liście i młode pędy.
Wymaga podłoża żyznego, przepuszczalnego, z niskim poziomem wody gruntowej, o odczynie od lekko kwaśnego po zasadowy. Lubi wilgotne powietrze, odporna na zanieczyszczenie powietrza i warunki miejskie. Dla ładnego wybarwienia liści konieczna jest uprawa w miejscach nasłonecznionych.
Do stosowania w ogrodach przydomowych i zieleni osiedlowej. Sadzi się ją pojedynczo na trawnikach, rabatach lub wrzosowiskach.
Drzewo bardzo atrakcyjne, zarówno ze względu na pokrój, jak i zabarwienie liści. W młodym wieku konieczna jest uprawa przy podporach.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój płaczący
wysokość zależy od wysokości podkładki
szerokość 2-3 m
kolor kwiatówkwiaty niepozorne
pora kwitnieniawiosna
kolor owocówniepozorne
pora owocowaniaIX
kształt liściaeliptyczny, jajowaty
kolor liściczerwony/purpurowy
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąszary
pora największej atrakcyjnościlato
strefa klimatyczna5a
rodzaj glebygliniasta, gliniasto-piaszczysta, żyzna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, słabo zasadowa
warunki uprawy
cechy użytkowe
zastosowanieparki, zieleń osiedlowa, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunku
pochodzenie odmianyNiemcy
© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.